by May Thingyan Hein on Friday, November 16, 2012 at 7:37am ·
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
ႏို၀င္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၂၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
အပိုင္း(၆)
၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလေလာက္မွာ က်မတုိ႕ စစ္ေၾကာင္းက ဗဟိုကို ျပန္ေရာက္လာၿပီ။ စစ္ေၾကာင္းထြက္တာ ေရွ႕တန္းထြက္တုန္းက ၁၉၉၀ ေအာက္တိုဘာမွာ ထြက္တယ္၊ ျပန္ေရာက္တာကေတာ႕ ၁၉၉၁ ၊ ဇန္န၀ါရီျဖစ္သြားၿပီ။
အဲလိုျပန္ေရာက္လာတဲ႕အခ်ိန္မွာ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က က်မကို ေခၚၿပီးေတာ႕ေျပာတာက KIA မွာ ဖြင္႔တဲ႕ ဘ႑ာေရးသင္တန္းသြားတက္ခိုင္းတယ္။ သိတဲ႕အတိုင္းပဲ က်မကလည္း စာက်က္ဖို႕ကို အေသေၾကာက္ေတာ႕ မတက္ဘူး မတက္ခ်င္ဘူးလုိ႕ ဇြတ္အတင္းျငင္းတာ။
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကဘ႑ာေရးသင္တန္းကို က်မရယ္ စိုးစိုးလြင္ရယ္၊ ခိုရယ္၊ စိုးမိုးရယ္ ဒီေလာက္ပဲ မွတ္မိတယ္။ တက္ခိုင္းေတာ႕ က်မကေတာ႕ အေသျငင္းတာေပါ႕။
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က က်မကို ဘာေျပာလဲဆိုေတာ႕ မငယ္…တဲ႕။ နင္ ငါ႕ကို သိကၡာမခ်နဲ႕တဲ႕…နင္ ေကအိုင္ေအေတြနဲ႕ ယွဥ္ၿပီးေတာ႕တက္ရမယ္၊ တက္ခဲ႕အခါမွာလည္း ငါတို႕ေက်ာင္းသားတပ္ သိကၡာမက်ေစနဲ႕ေပါ႕ ၊အဲလို ေျပာတာ။
က်မကလည္း လူေပလူေတေလ သိတယ္မဟုတ္လား။ ၁၀ တန္းကိုေတာင္ တ ဘံုးဘံုးက်ေအာင္ေျဖလာတဲ႕ သူဆိုေတာ႕ သင္တန္းလည္းမတက္ခ်င္ဘူး၊ စာလည္း မက်က္ခ်င္ဘူး။ျငင္းတာသူ႕ကို။တက္ကိုတက္ရမယ္ဆိုေတာ႕ မတတ္ႏိုင္ဘူး ေနာက္ဆံုး တက္ကို တက္ရတာပဲ။ တက္ေတာ႕လည္း က်မ ေကာင္းေကာင္းေအာင္ပါတယ္။ အမွတ္ေတြဘာေတြလည္း ေကာင္းတယ္၊ ေျပာမဲ႕သာေျပာတာ က်မက စာက်က္ရင္ေတာ႕ တကယ္ရတယ္ေလ။ေနာက္ေက်ာင္းသားတပ္ သိကၡာက်မွ စိုးလို႕ဂရုစိုက္တာလည္း ပါတာေပါ႕။ ေကအိုင္ေအမွာ ဆုေတြဘာေတြရေပါ႕ အဲဒါမ်ိဳး စိတ္ေတာ႕ ရွိတယ္မခံခ်င္တဲ႕ စိတ္ေပါ႕ေလ။
အဲဒီမွာ တရက္ ဘ႑ာေရးသင္တန္းကိစၥေျပာၿပီး ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က တီး ဆိုၿပီး ဂစ္တာေပးတာ။ တီးစမ္း တီးစမ္း ဆိုေတာ႕က်မလည္း တီးေပါ႕။ အဲလို တီးေတာ႕လည္း နင္ဘယ္လို တီးေနတာလဲ ဆိုေတာ႕က်မကလည္း က်ေနာ္ အၾကားအျမင္နဲ႕ က်ေနာ္တီးေနတာ ႏႈတ္စ္ေတြဘာေတြလည္း မတတ္ဘူး အကိုၾကီးလို႕ ျပန္ေျပာမိတယ္။
အဲဒါနဲ႕ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က က်မရယ္ ၀ါဒျဖန္႕ခ်ိီေရးအဖြဲ႕တဖြဲ႕လံုးကို ေခၚၿပီးေတာ႕ ႏႈတ္စ္ကို သင္ ေပးမယ္တဲ႕။အဲဒီမွာ ေစာျမေအာင္တို႕ စိုးစိုးလြင္တုိ႕ေရာအကုန္လံုး ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ဆီမွာ ဂီတ ႏႈတ္စ္ေတြသင္ၾကတယ္။ ႏႈတ္စ္စာအုပ္ေလးေတာင္ရွိတယ္။ ေျပာရရင္ အခုထိေတာင္ အဲဒီစာအုပ္ေလး ရွိေသးတယ္။
အဲလိုသင္တဲ႕အခါက်ေတာ႕ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ က်မတိုိ႕နဲ႕က ပိုရင္းႏွီးလာၾကတယ္။ အရင္ကတည္းက ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ခင္ဖို႕ေကာင္းတယ္ဆိုတာကို သိေပမဲ႕ သိပ္မရင္းႏွီးဘူးေပါ႕။ တကယ္ေတာ႕ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခင္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ စိတ္ရင္း သေဘာထားလည္း အရမ္း ေကာင္းတယ္။ အရမ္းသေဘာေကာင္းတယ္။ သူက အျမဲျပံဳးျပံဳးနဲ႕ စကားေျပာရင္လည္း ေအးေအးေလးနဲ႕ ေျပာတတ္တယ္။အားလံုးက သူ႕ကို ကိုၾကီးလို႕ပဲ ေခၚၾကတယ္။ သူကလည္း အားလံုးအေပၚကို အကိုၾကီးတေယာက္လို ဆက္ဆံတယ္။
တရက္မွာ က်မက ႏႈတ္ေရးေနတာ မမွန္ေတာ႕ကိုၾကီးက က်မရဲ႕စာအုပ္ကို လွမ္းယူလိုက္ရင္း က်မ လက္ကိုေတြ႕သြားတယ္။ က်မရဲ႕ လက္က လကၡဏအရ ေျပာရရင္ လက္ျပတ္ၾကီး။ ႏွစ္ဖက္စလံုး လက္ျပတ္ၾကီးေနာ္။ အဲဒီမွာ ကိုၾကီးက က်မရဲ႕လကၡဏာကို ၾကည္႔ၿပီးေတာ႕ နင္ သူမ်ား သတ္လို႕ ေသရမဲ႕ ကံမပါဘူးလို႕ ေျပာၿပီး ေဟာေပးတယ္။ နင္႕ကို ေရွ႕တန္းထြက္ၿပီး စစ္တိုက္ခိုင္းရမယ္လို႕လည္း ေနာက္လိုက္ေသးတယ္။
အဲဒီမွာ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ဂစ္တာတီးဆက္သင္ေပးတယ္။တကယ္ေတာ႕ သူက တကယ္တီးတာက စႏၵယား။ ဒါေပမဲ႕ သူ ဂစ္တာတီးေကာင္းတယ္။ သူကေတာ္ေတာ္ေလးကို ခ်စ္ဖို႕ခင္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ အႏုပညာသမား။ ေနာက္သူ႕ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက အရမ္းသြယ္တာ၊ တကယ္႕အႏုပညာသမားလက္။ ေယာက်ၤားေလး လက္ေတြထဲမွာ သူ႕လက္က ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းလက္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး၊ သြယ္သြယ္ေလးေတြ။ စကားေျပာရင္လည္း ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ ေျပာတယ္။ သူမ်ား ေျပာတာကို နားေထာင္ရင္လည္း ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ။
က်မနဲ႕သူနဲ႕က အသက္ ၂ ႏွစ္ကြာတယ္။ သူက အမထက္ အသက္ ႏွစ္ႏွစ္ပဲ ၾကီးတာ။ ေနာက္ သူ စပ္ထားတဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ကို ဆိုျပတယ္။ ငါ စပ္ထားတဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ရွိတယ္တဲ႕။ အဲဒီသီခ်င္းက ေနာက္ ပရိုတင္းက ဒုတိယအေခြထြက္ရင္ နင္တို႕ ဆိုရမွာတဲ႕။ ငါ နင္တို႕ကို ေပးမယ္ဆိုၿပီး သူ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ကို ဆိုျပတယ္။ အဲဒီတေခါက္ပဲ နားေထာင္ဖူးတယ္။ ဒါက ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ က်မနဲ႕ ရင္းႏွီးမႈေပါ႕ေနာ္။ ကိုၾကီးနဲ႕ အကိုလို ႏွမလို ရင္းႏွီးမႈမ်ိဳးေပါ႕။
ေနာက္တခ်က္ေျပာခ်င္တာက က်မတို႕ ရဲေမေတြထဲမွာ အကုန္လံုးက ေက်ာင္းသားရဲေမေတြမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္႕စိတ္ဓါတ္နဲ႕ကိုယ္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ႕မွ လာတဲ႕ ရဲေမေတြမဟုတ္တဲ႕ သူေတြလည္းပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ရဲေမေတြဟာ က်မတို႕ေက်ာင္းသားရဲေမေတြကို အင္အားျဖည္႔မယ္ဆိုတ႕ဲအေနနဲ႕ KIA က ဖမ္းထားတဲ႕သူေတြကို စည္းရံုးေရးဆင္းၿပီး ေခၚယူလာတာ။ KIA ကလည္း စုေဆာင္းေရး ဆြဲတယ္။ စုေဆာင္းေရး ဆြဲတယ္ဆိုတာကလည္း ရြာေတြ၀င္ၿပီး လူဖမ္းတာပဲ။ၿပီးရင္ စစ္သင္တန္းေပးလိုက္တာပဲ။
အဲလို ေကအိုင္ေအ သင္တန္းဆင္းရဲေမေတြကို က်မနဲ႕ စိုးစိုးလြင္နဲ႕ကိုယ္တိုင္ ေနာင္ရာပါမွာ ဆင္းၿပီးေတာ႕မွ သူတုိ႕ကို စည္းရံုးေရးဆင္းၿပီးေတာ႕မွ ငါတို႕ ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ႕နဲ႕လက္တြဲပါဆိုၿပီး ေခၚလာခဲ႕တဲ႕ ရဲေမေတြရွိတယ္။အခ်ိဳ႕ရဲေမေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို မွတ္မိတယ္၊ မႏြယ္တို႕ မသြယ္တို႕ေနာက္မေအးတို႕ေပါ႕ အတိုေကာက္ပဲ သိေတာ႕တာ။ေနာက္ သန္းသန္းေ႒းေပါ႕။ သူတုိ႕က ေကအိုင္ေအ သင္တန္းဆင္းေလးေတြ။
တပ္တြင္းမွာေတာ႕ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ဥကၠ႒ျဖစ္သြားၿပီးတဲ႕ေနာက္မွာ သိပ္ၿပီး ျပႆနာ ၾကီးၾကီးမားမားရယ္လို႕မရွိဘူး။ ေအးေအးေဆးေဆးရွိၾကတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ တပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရွ႕တန္းကေန ျပန္လာၿပီး ေနာက္တန္းမွာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္စုလာၾကတယ္။
အဲလို ျပန္စုလာတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေနာက္တန္းမွာလည္း မ်ိဳး၀င္းရယ္၊ သူ႕ရဲ႕ ေကာ္မန္ဒိုအဖြဲ႕ရယ္ေပါ႕။ အဲဒီမွာ သူ႕ရဲ႕ ေကာ္မန္ဒိုအဖြဲ႕လို႕ေျပာရတာက မ်ိဳး၀င္းက ေကာ္မန္ဒိုအဖြဲ႕ဖြဲ႕တယ္။ ဘယ္သူေတြပါၿပီ ဘယ္လိုေတြ ေပးလိုက္မွန္းကို က်မတို႕ မသိလိုက္ရဘူး။ သိတယ္မဟုတ္လား။ စနစ္နဲ႕ ဖြဲ႕တာလား သူ႕ဟာ သူ လူေရြးၿပီး ဖြဲ႕တာလား ဆိုတာလည္း မသိရဘူး။ေနာက္ သံေခ်ာင္းက တိုက္ပြဲမွာ လက္ထိလာေတာ႕ မ်ိဳး၀င္းကို ဒု စစ္ေရးတာ၀န္ခံေနရာေပးလိုက္ၾကတယ္။
မ်ိဳး၀င္းကေတာ႕ ဒု စစ္ေရးတာ၀န္ခံျဖစ္သြားတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ေတြ အရမ္းမ်ားလာတယ္။ IO ရံုးကိုလည္း သူကိုင္တယ္။ ေနာက္ ေကာ္မန္ဒိုကလည္း သူ႕ရဲ႕တပ္ဖြဲ႕ပဲျဖစ္တယ္။
ေနာက္ေျပာစရာရွိတာက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေက်ာင္းသားတပ္မွာလည္း လခစားတာေတြ အခြင္႔အေရးတန္းတူညီတူ မရတာေတြ ရွိတယ္။ မညီမွ်တာေတြ ရွိတယ္။
ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေတြက လစာေတြ ဘာေတြ ရတယ္။ ပိုက္ဆံကိုင္ရတယ္ေပါ႕၊အဲဒီတုန္းက ဘ႑ာေရးမွဴးက ေအာင္ၾကီး။ သူတုိ႕လူၾကီးေတြဆိုရင္ ေနကာမ်က္မွန္ေတြ ဘာေတြ၀ယ္တပ္၊ ဂ်ာကင္အေကာင္းစားေတြဘာေတြ ၀တ္ၿပီး ေနႏိုင္တယ္။
ေအာက္ေျခ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြကေတာ႕ ဘာ၀င္ေငြမွ မရွိဘူး၊ပိုက္ဆံလည္း တျပားမွ မရွိဘူး။ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြ ဘ၀က သိပ္ဆင္းရဲတာ။ ဒီေလာက္ေအးတဲ႕ေနရာမ်ိဳးမွာ ေစာင္မရွိအေႏြးထည္မရွိဘဲေနၾကတာ။ သူတို႕လူၾကီးပိုင္းေတြသာ အသားဗူးေတြဘာေတြ စားႏိုင္တာ၊ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြကေတာ႕ ဟိုအရြက္ခူးဒီအရြက္ခူးနဲ႕ စားရတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြကေတာ႕ ဘိုဘိုေျပာတဲ႕ အပိုင္းေတြထဲမွာလည္း ပါတယ္။
ေနာက္ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ျဖစ္ရင္ Runner ေတြဘာေတြ ထားတာကိုလည္း က်မကေတာ႕မၾကိဳက္ဘူး။ တကယ္တမ္းမွာ ဘိုဘိုတုိ႕ဘာတို႕က မ်ိဳး၀င္းရဲ႕ Runner ျဖစ္ခဲ႕တာေတြဘာေတြက ျဖစ္မွ မျဖစ္သင္႔တာ၊ မျဖစ္သင္႕ဘူးဆိုတာက သူလည္း ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖို႕ ေတာခိုလာတာ၊ ငါလည္း ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖို႕ ေတာထဲလာၾကတာ။ အတူတူပဲေလ။ အဲဒါကို ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ျဖစ္လို႕ဆိုၿပီး ကိုယ္႕ရဲေဘာ္ကိုပဲ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြဘာေတြနဲ႕ အခ်င္းခ်င္းျပန္ခိုင္းၾကတာ၊ ဒါကို က်မက လံုး၀ မၾကိဳက္ဘူး သေဘာလည္း မက်ခဲ႕ဘူး။ မျဖစ္သင္႕တဲ႕ကိစၥလို႕ အမကေတာ႕ထင္တယ္။ ဒါမ်ိဳး မညီမွ်မႈေတြကေတာ႕ ရွိတယ္။
မ်ိဳး၀င္းကိုေတာ႕ ၾကိဳက္ကို မၾကိဳက္တာသူ႕ကို။ သံေခ်ာင္းကေတာ႕စစ္သားေကာင္းတေယာက္လိုေတာ႕ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတေယာက္ေတာ႕မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ သူက ၾကမ္းတမ္းလြန္းအားၾကီးတယ္။ က်မ အျမင္ကို ေျပာျပတာပါ။
ေရွ႕ဆက္ေဖာ္ျပပါမည္။
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
No comments:
Post a Comment