by May Thingyan Hein on Wednesday, November 7, 2012 at 11:53pm ·
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
ႏို၀င္ဘာ ၈၊ ၂၀၁၂၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
အပိုင္း(၂)
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသား အေရးအခင္းျဖစ္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ လွည္းတန္းေရာက္ေနခဲ႕တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလည္း ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ ဘာမွ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈမရွိေသးဘူး။
အဲလို လွည္းတန္းမွာ အေရးအခင္းျဖစ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္တုန္းက တကယ္ေတာ႕ လွည္းတန္းကို လက္နွိပ္စက္ ရိုက္တဲ႕ သင္တန္းတက္ဖို႕ လာခဲ႕တာ။
က်မက စာေပစာယူနဲ႕ ေက်ာင္းတက္ေနတာဆိုေတာ႕ အိမ္မွာလည္း ဘာအလုပ္မွ လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီအတိုင္း ဂစ္တာတီးရင္း အိမ္မွာ အခ်ိန္ေတြကုန္ေနတာ အေဖနဲ႕ အေမကလည္း အလုပ္လုပ္ရမယ္ဆိုၿပီး ေျပာလာတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဂ်ပန္ကုမ၌ဏီတခုက ျမန္မာျပည္မွာလာ ဖြင္႔ဖို႕ ရွိတယ္ဆိုေတာ႕ အဲဒီမွာ အလုပ္လုပ္ရမယ္။ လက္ႏွိပ္စက္ရိုက္တတ္ဖို႕ လိုတယ္ဆိုလို႕ လွည္းတန္းမွာ သင္တန္းတက္ဖို႕ လာခဲ႕ရင္း အေရးအခင္းနဲ႕ သြားၾကံဳလိုက္တာ။
သိတယ္မဟုတ္လား၊ သူမ်ားေတြ ရုတ္ရုတ္ ဆိုရင္ သြားၾကည္႔တယ္။ ဘာမွ နားမလည္ေပမဲ႕လည္း သြားၾကည္႔ျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို သြားၾကည္႔ရင္းနဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြက ေသြးေတြေပေနတဲ႕ အက်ီာၤသယ္လာတာေတြ႕ေတာ႕ စိတ္ထဲမွာ စိတ္မေကာင္းလည္း ျဖစ္တယ္။ ေဒါသလည္း ထြက္တယ္။
အဲလိုအေရးအခင္းကာလမွာ လူတေယာက္နဲ႕သြားဆံုတယ္၊ အဲဒါကလည္း အေရးအခင္းျဖစ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ စကားေျပာရင္းနဲ႕ ဆံုသြားခဲ႕တာ၊ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး သူနဲ႕ စကားေျပာမိတာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလည္း လူေတြက တေယာက္နဲ႕တေယာက္လည္း စကားေျပာၾကတယ္ေလ အဲလိုပဲ စကားေျပာလိုက္မိတာ။
အဲဒီလူက အသက္ပိုၾကီးသလား ငယ္သလားေတာ႕ မသိဘူး၊ဒါေပမဲ႕ ရုပ္ကိုၾကည္႔ရတာကေတာ႕ အသက္ပိုၾကီးမယ္လို႕ ထင္တယ္။ ေနာက္သူ႕ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္လာတယ္။
က်ေနာ္႕နာမည္ မင္းေအာင္သူပါတဲ႕။
ဟုတ္ကဲ႕ပါ ကိုမင္းေအာင္သူ၊ က်မ နာမည္ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္ပါ ေပါ႕။ အဲလို မိတ္ဆက္ၾကတယ္။ေနာက္ခင္သြားၾကတယ္၊
အဲဒါက ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လေလာက္ရွိၿပီ။ အဲဒီတုန္းက သူ႕ကိုယ္သူ ေျပာတာကေတာ႕ သမိုင္းအဓိက ေပါ႕ေလ။
အဲဒီတုန္းက က်မက လူ႕အခြင္႔အေရးတုိ႕ ဒီမိုကေရစီတုိ႕ ဆိုတာေတြလည္း မသိဘူး စိတ္ထဲမွာလည္း မရွိဘူး၊ စိတ္ထဲ ရွိခဲ႕တာကလည္း တကယ္႕မခံခ်င္စိတ္နဲ႕ပဲ ပါခဲ႕မိတာ။ အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုမိတာကလည္း ေက်ာင္းကို ရာသက္ပန္ထုတ္လုိက္တဲ႕ ေက်ာင္းသားရွိတယ္၊ ေထာင္က်သြားတဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ ရွိတယ္ အဲဒီေက်ာင္းသားေတြကို ျပန္ထုတ္ေပးဖုိ႕ပဲ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ဒီ မိုကေရစီရရွိေရး ေတြဘာေတြလည္း မရွိဘူး။
ဒီလိုနဲ႕ အေရးအခင္းေတြကို သြားျဖစ္ေပမဲ႕ ေန႕တုိင္းေတာ႕ မဟုတ္ဘူးကြ၊ ေန႕တိုင္းမလိုက္ျဖစ္ဘူး ၾကိဳၾကားၾကိဳၾကားပဲ သူတုိ႕နဲ႕ အတူသြားလုိက္ျဖစ္တာ။
ေနာက္ေတာ႕ ခင္လာတဲ႕ အခါက်ေတာ႕သူက ဖြင္႔ေျပာတယ္။ တကယ္ေတာ႕ မင္းေအာင္သူ ဆိုတာက သူ႕နာမည္ မဟုတ္ဘူး။ သူ႕ကို ကိုတိုးလို႕ ေခၚတယ္တဲ႕။ ကိုတိုးဆိုတာပဲသိတယ္၊ အဲဒါလည္း သူ႕ရဲ႕ အိမ္နာမည္ပါ။ က်မလည္း ကိုတိုးလို႕ပဲ ေခၚလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ႕ သူ႕နာမည္ရင္းေတြ ဘာေတြကိုလည္ မေမးေတာ႕ဘူး၊
တကယ္ေတာ႕ က်မကသာ ဘာမွ မသိတဲ႕ အ..အ..ေလးေလ၊ ဒီလိုအခ်ိိန္မွာ နာမည္ရင္းကို က်မ မို႕သာေျပာလိုက္တာ။
သူတုိ႕ေတြကေတာ႕ ယူဂ်ီေတြ၊ တကယ္လုပ္ေနတဲ႕ သူေတြ၊ ဆဲလ္ေတြဆုိေတာ႕ သူတုိ႕ရဲ႕ နာမည္ရင္းေတြကိုလည္း မေျပာဘူး။
နာမည္ ၀ွက္ေတြနဲ႕ပဲ သံုးေနတာ၊ အဲဒါကို က်မက လံုး၀ မသိခဲ႕ဘူး၊ ေတာ္ေတာ္နဲ႕လည္း မသိဘူး။
သိလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ၾကေတာ႕ က်မ ဘာမွ လုပ္လို႕မရေတာ႕ဘူး၊
က်မက အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းသား သမဂၢေတြဘာေတြလည္း လံုး၀ မရွိဘူး၊ဘာမွ လည္းမရွိဘူး။ နိုင္ငံေရးဆိုတာလည္း နားမလည္ဘူး။
ဒါေပမဲ႕ အဲဒီအဖြဲ႕ေတြနဲ႕ လိုက္ရင္းနဲ႕ တေန႕မွာ သူတို႕နဲ႕ အတူလုိက္သြားတယ္၊ သူတို႕က လူၾကီးတေယာက္နဲ႕သြားေတြ႕ၾကတယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလး တဆိုင္မွာေပါ႕။
က်မကလည္း အဲလို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြဘာေတြဆို အရမ္းလိုက္လိုက္ထိုင္တယ္ေလ။ က်မက Tomboy ဆန္ေတာ႕လက္ဖက္ရည္ဆိုင္လည္း ထိုင္တာပဲေလ။ အဲလို လိုက္ထိုင္ရင္းနဲ႕ သူတို႕က ဘာအေၾကာင္း ေျပာၾကလဲ ဆိုေတာ႕ တျပည္လံုး အင္အားျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ ။ အခုျဖစ္ေနတာ ရန္ကုန္အင္အားေလ၊ တတိုင္းျပည္လံုး အင္အားျဖစ္လာဖို႕အတြက္ကို စြမ္းေဆာင္ ၾကရမယ္ အေရးအခင္းက ဆိုၿပီး အဲဒါေတြ ေျပာတာေနာ္။ သူတို႕ေျပာေနတာ နားေထာင္ရင္း
ဟာ နားေထာင္လို႕ကလည္း ေကာင္းေတာ႕ ၀င္ၿပီး နားေထာင္မိတာေပါ႕၊ သိတယ္မဟုတ္လား ႏိုင္ငံေရးစကားဆိုတာက နားေထာင္လို႕အရမ္းေကာင္းတယ္ေလ။
အဲလုိေတြနဲ႕ သူတုိ႕လုပ္ေနတာ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ရဲ႕ ရွစ္ေလးလံုးၾကီး ဒိုင္းဆိုၿပီး ထျဖစ္သြားလိုက္တာ။ အဲဒီအခ်ိန္ထိလည္း သူတုိ႕ ဘယ္သူေတြ ဆိုတာကို မရိပ္မိဘူး။
တကယ္႕ကိုပဲ ေက်ာင္းသားေတြေပါ႕၊ တတိုင္းျပည္လံုး အင္အားၾကီးျဖစ္သြားၿပီေပါ႕ အဲလိုပဲ ထင္ခဲ႕တာ။
တကယ္ောတ႕ အ...ခဲ႕တာ၊ …အ ခဲ႕တာ။ ဘယ္သူေတြက ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ အေနာက္ကေန control လုပ္ေနသလဲ ဆိုတာကို က်မတို႕ လံုး၀ မသိခဲ႕ဘူး။
လံုး၀လည္း မရိပ္မိခဲ႕ဘူး။
တခု က်န္သြားတယ္ ၈ ေလးလံုး မျဖစ္ခင္မွာ စာေစာင္ေတြဘာေတြ ထြက္ၾကေသးတယ္။ အဲဒီ စာေစာင္ေလးေတြကို ထုတ္ေနတာက က်မတို႕ အုပ္စုေလးကေန ထုတ္ေနတာ။
အဲဒီ စာေစာင္ေတြထဲမွာ နာမည္ေတြပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ နာမည္က အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ေနာ္။ နာမည္ေတြကလည္း သူ႕နာမည္က မင္းေအာင္သူတဲ႕ ဆိုင္းထိုးထားေတာ႕လည္း ႏိုင္ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႕၊ ေနာက္ စစ္သူႏိုင္တို႕၊ ရဲမင္းေအာင္တို႕ အဲလို နိုင္ငံေရး နာမည္ေတြနဲ႕ခ်ည္းပဲ ထုတ္ေနတာဆိုေတာ႕ စဥ္းစားၿပီေလ။
စိတ္ထဲ တမ်ိဳးလည္း ျဖစ္သြားၿပီ ဒါေပမဲ႕ က်မက ေျပာင္ေျပာင္ေနာက္ေနာက္ေနတတ္တဲ႕ သူဆိုေတာ႕ ငါ႕နာမည္ကလည္း နန္းေအာင္ေထြးၾကည္ဆိုေတာ႕ နန္းကိုေအာင္ႏိုင္ၿပီးေတာ႕ မိသားစုနဲ႕ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ေနတတ္တဲ႕သူေပါ႕လို႕ ဆိုၿပီး ေနာက္လိုက္ေသးတယ္။
ဒါေပမဲ႕ စိတ္ထဲမွာက သံသယေတာ႕ျဖစ္သြားတယ္။ သူတို႕ေတြက ဘာေတြလည္း မသိဘူး။ မဟုတ္ေတာ႕ဘူး မဟုတ္ေတာ႕ဘူး တခုခုေတာ႕ တခုခုပဲလို႕ စဥ္းစားၿပီ။
ေနာက္ သူ႕ကို ေပၚတင္ေမးတာ၊ ေပၚတင္ေမးေတာ႕ ငါတုိ႕က ဟုတ္တယ္ ဗကပ(ကြန္ျမဴနစ္) ေတြလို႕ေတာ႕ မေျပာဘူးေပါ႕။ တမ်ိဳးေလး သူူတို႕ သံုးတာက အလံနီလည္း မဟုတ္ဘူးကြ၊ တမ်ိဳးပဲ သူတုိ႕သံုးတာျပန္ေျပာဖုိ႕ ေမ႕ေတာင္ေမ႕ေနၿပီ အဲဒီ အသံုးအႏႈန္းကိုေလ။
အဲဒီမွာ ျဖံဳသြားတာ။ ငါေတာ႕ သြားၿပီ အေမြးခံလိုက္ရၿပီ ထင္တယ္လို႕ကို ျဖစ္သြားတာ။ သူတုိ႕လုပ္တာက အဲဒါပဲေလ၊ လူငယ္ေတြကို လိုက္ၿပီးေတာ႕စည္းရံုးမယ္။ သူတို႕ ဘယ္သူေတြဆိုတာ မေျပာဘဲနဲ႕ စည္းရံုးမယ္။ စည္းရံဳးၿပီးေတာ႕မွ လုပ္ငန္းကို ခ်ဲ႕သြားမယ္ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ကြန္ျမဴနစ္ ျဖစ္မွန္းမသိ၊ သူတုိ႕လူျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္သြားၿ႔ပီး သူတုိ႕ခိုင္းတာေတြ ကို ေလွ်ာက္လုပ္ေပးေနမိမယ္ အဲလို လူေတြအမ်ားၾကီး ရွိေနၿပီ။အဲလိုေတြကို သိလိုက္ေတာ႕ အရမ္းေၾကာက္သြားတယ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ဆိုရင္လည္း မၾကိဳက္ဘူး၊ ဆ္ိုရွယ္လစ္ကိုလည္း မၾကိဳက္ဘူးေလ။
ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာပါ ရွစ္ေလးလံုးက ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ အင္အားကို သံုးၿပီး ေနာက္ကေန ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ထိန္းခ်ဳပ္သြားခဲ႕တယ္လို႕ က်မ ျမင္မိတယ္။
ဒါေပမဲ႕ အဲဒါကို အစိုးရက ေျပာတုန္းက က်မတို႕ ကိုယ္တိုင္ လက္မခံခဲ႕ဘူး။ အခု အသက္ၾကီးလာခ်ိန္မွာ အားလံုးကို ျပန္စဥ္းစားၿပီးေတာ႕မွ အခု အသက္ၾကီးလာခ်ိန္မွာ အားလံုးကို ျပန္စဥ္းစားၿပီးေတာ႕မွျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားမယ္ ထင္တယ္လို႕ စဥ္းစားမိလိုက္တာ။
ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ ဆဲလ္ေတြ ယူဂ်ီေတြက သိပ္ေတာ္ပါတယ္။ သူတို႕က စည္းရံုးႏိုင္တဲ႕ ေနရာမွာ လူငယ္ေတြဟာ ကို္ယ္႔ဟာကိုယ္ကြန္ျမဴနစ္မွန္းေတာင္ မသိလိုက္ဘဲနဲ႕ ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္သြားၾကတာ။ က်မတို႕ အဲဒါေတြ ခံလိုက္ရတာ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါပဲ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ခံလိုက္ၾကရမယ္ ထင္တယ္။
အဲလို သူတုိ႕ကစားကြက္ကို သိလုိက္လို႕ ေနာက္ဆုတ္သြားလိုက္တာ ရွိမယ္၊ သိရဲ႕သားနဲ႕ ေနာက္မဆုတ္ဘဲ ဆက္လုပ္တဲ႕သူေတြလည္း ရွိမယ္၊ သိသြားၿပီးေတာ႕မွ ၾကိဳက္တယ္ဆိုၿပီးေတာ႕ ၀င္သြားတဲ႕ သူေတြလည္း ရွိခ်င္ရွိမယ္။
က်မကေတာ႕ ဘာခံယူခ်က္ေတြ ညာခံယူခ်က္ေတြ မရွိဘူးေနာ္၊ ရွိေနတာ တခုကေတာ႕ ဒီအစိုးရကို ငါမၾကိဳက္ဘူး ဆိုတာပဲ။ ဒါပဲ ရွိတယ္၊ ငါေတာ္လွန္မယ္၊ သူတုိ႕ကို မၾကိဳက္ဘူး။ ငါ႕အေဖခံရတယ္၊ ျပည္သူေတြ ခံရတယ္ အဲဒါေၾကာင္႕ မၾကိဳက္ဘူး ငါ ေတာ္လွန္မယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာ္လွန္ေနတယ္ ငါလည္း ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ႕အတြက္ ငါလည္း ေတာ္လွန္မယ္ ဒါပဲ ရွိတယ္။
အင္း...အဲဒီတုန္းက အေမက ေဆးရံုၾကီးမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတုန္း ကာလဆိုေတာ႕ အေမကလည္း ေဆးရံုက အေၾကာင္းေတြ အိမ္မွာျပန္ေျပာျပတယ္။ ပစ္မိန္႕ေပးထားတဲ႕အေၾကာင္းေတြနဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ အေရးေပၚေတြ ေရာက္လတဲ႕ အေၾကာင္းေတြ အေမက ေျပာတယ္။ အေမကလည္း စိတ္တုိၿပီး ေျပာျပတာ။
တညေနတုန္းကလည္း အေမက အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႕ ေဆးရံုမွာ သူျမင္ခဲ႕တာေတြ ေျပာေျပာၿပီး ငိုတယ္။ စစ္သားေတြ ဘယ္ေလာက္မိုက္ရိုင္းသလဲ ဆိုတာေတြ ေျပာၿပီး ငိုတယ္၊ အေဖကလည္း ေဒါသေတြ ထြက္တယ္။ တအိမ္လံုး စိတ္မေကာင္းၾကဘူး။
ေနာက္ အဲဒီတုန္းက အင္လ်ားကန္နဲ႕ကန္ဘဲ႕လမ္းမၾကီးေပၚက အိမ္မွာေနေတာ႕ မဆလ ပဒုမၼာျပခန္းရွိတဲ႕ ဆူဒီယမ္ဘတ္ လမ္းမၾကီးေပၚမွ ေက်ာင္းသားေလးေတြ အျဖဴအစိမ္းေလးေတြ နဲ႕ ႕ ေသြးေတြ စြန္းေနတာေတြကို အေဖနဲ႕ အတူ ထြက္ၾကည္႔ရင္းေတြ႕ေတာ႕ အေဖကလည္း ေခါင္းတခါခါနဲ႕မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႕ ဆဲတယ္။
ဆဲတာ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆဲတယ္။ ငါ ရွက္တယ္၊ ငါရွက္တယ္။ ငါ ၀တ္ခဲ႕တဲ႕ အစိမ္းေရာင္ကို ငါအရမ္း ရွက္သြားၿပီ ဆိုၿပီးေတာ႕ အေဖ စိတ္ထိခိုက္သြားတယ္။
ေနာက္ပိုင္း အေရးအခင္းေတြမွာ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္လာၿပီး ေျမာက္ဥကၠလာပစစ္ေၾကာင္းနဲ႕ ထင္တယ္ လူေတြကိုဆႏၵျပတာကို သြားၾကည္႔ရင္း ၾကည္႔ရင္းနဲ႕ လူေတြၾကားထဲေရာက္ၿပီး ပါသြားတာ။ တကယ္ကို သြားတုန္းက သြားၾကည္႔တာပဲ ၾကည္႔ရင္း ၾကည္႔ရင္းနဲ႕ကို စိတ္ေတြပါၿပီး ပါသြားတာ။
အဲလုိနဲ႕ ၈ ေလးလံုးၿပီးသြားေတာ႕ အဲဒါၿပီးေတာ႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႕ဘာတို႕လဲ ပါတီေထာင္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ေဒၚစုရဲ႕ပါတီရံုးခ်ဳပ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အိမ္နံေဘးက ျခံထဲမွာေပါ႕ ရံုးခ်ဳပ္ဖြင္႔တာ။
၁၉၈၈ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလဆန္းပိုင္းမွာ အန္အယ္ဒီပါတီထဲကို ၀င္လိုက္တယ္။ ဘာရယ္ ညာရယ္လည္း မသိဘူး ရည္မွန္းခ်က္ေတြဘာေတြလည္း မရွိဘူး၊ ေဒၚစုကို ခ်စ္တာပဲ။ ခ်စ္တဲ႕ စိတ္နဲ႕ ၀င္လိုက္တာပဲ။ အဲဒါ ပုဂၢိဳလ္စြဲနဲ႕ ၀င္တာ ဟုတ္တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ရည္တည္ခ်က္ေတြ ဘာေတြလည္း နားမလည္ဘူး၊ သူ႕ကို ခ်စ္လို႕ကို ၀င္လိုက္တာ။ သူ႕ကို ခ်စ္တယ္၊ လုပ္မယ္ သူ႕အတြက္ သူ႕ကို backup လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ၀င္လုပ္တာ။
NLD ရံုးက ေဒၚစုျခံထဲမွာ။ၿပီးေတာ႕ ေနာက္ တျခံေက်ာ္ မွာေပါ႕။ လိပ္စာမမွတ္မိေတာ့ဘူး။ က်မက ေဒၚစု နဲ႕ တျခံေက်ာ္က NLD YOUTH မွာ၀င္ၿပီး အလုပ္လုပ္ေပးတယ္။
အဲဒီတုန္းက ကိုစိုးသိမ္း ( ေထာင္ကလြတ္ျပီးေသသြားျပီ) ။ ပါၾကီး (ယခု မဲေဆာက္) ။ကိုငယ္(သီဟန္..ဆိုတာ ရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္လြင္သား) ခင္သႏ ၱာ။စိုင္းသိဂၤါ တို႕နဲ႕လုပ္တယ္ ။ေနာက္မွ သန္းထြန္းစိုးနဲ႕ ရင္းႏွီးတယ္ ။သန္းထြန္းစိုး မိတ္ဆက္ေပးလို႕ မခင္ခ်ုီဦး နဲ႕ ေဌးျမင့္ဝင္းနဲ႕သိတယ္။
အဲလို ၀င္လုိက္ၿပီးေတာ႕မွ က်မေနာက္ကို လူတေယာက္က အျမဲလုိက္ေနတယ္။ အဲဒီလူက ဘယ္ကမွန္းလည္း မသိဘူး၊ ေထာက္လွမ္းေရးလို႕လည္း ေျပာလို႕မရဘူး။ ဗကပလို႕လည္း မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဘယ္သူ မွန္းကို မသိတာ။ ေၾကာက္တာေတာ႕ တကယ္ကို ေၾကာက္ခဲ႕တာပဲ။
အဲဒါကို ေၾကာက္တာ၊ ေၾကာက္တာနဲ႕ပဲ ေတာခိုမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတာ။ အဲလို စဥ္းစားေတာ႕ သန္းထြန္းစိုးကေတာ႕ သူမလိုက္ေသးဘူးေပါ႕ေလ၊ စိုင္းသိဂၤါတို႕၊ အမတို႕ အရင္ သြားမယ္ဆိုၿပီး လုပ္တုန္းမွာ အတိုင္ခံလုိက္ရတယ္။
အိမ္ကို ရဲစခန္းက ဖုန္းဆက္တာ အေဖနဲ႕ တိုးတယ္။ အဲဒီမွာ အိမ္ကလည္း ရိပ္မိသြားၿ႔ပီးေတာ႕ အေမက လံုး၀ ခရီးမထြက္ရဘူး ဆိုၿပီးလုပ္ေရာ။
အဲလိုေတြျဖစ္ကုန္တာနဲ႕ သိဂၤါတို႕နဲ႕ မလိုက္လိုက္ရဘူး။ သိဂၤါတို႕က ထြက္သြားလိုက္ၿပီးေတာ႕ ABSDF အိႏၵယဘက္ကို ေရာက္သြားၾကတယ္။
အိမ္ကမထြက္ခင္မွာ အားလံုုး NLD အဖြဲ႕ ကေန ႏႈတ္ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ NLD ပါတီထိခိုက္သြားမွာ စိုုးလိုု႕ပါ။ ေနာက္မွ ဧၿပီ ၁၀ ရက္ၾကေတာ႕မွ သန္းထြန္းစိုးတို႕ ၅ ေယာက္နဲ႕အတူ ေတာခိုဖို႕ ထြက္ခဲ႕ၾကတာ။
ေရွ႕ဆက္ေဖာ္ျပပါမည္။
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
No comments:
Post a Comment