by May Thingyan Hein on Wednesday, October 3, 2012 at 2:55am ·
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
ေအာက္တုိဘာ ၃၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
အပိုင္း(၉)
တကယ္ပဲ ABSDF က ဘာေၾကာင္႕မွ မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီလူ လူႏွစ္ေယာက္ မိုးသီးဇြန္နဲ႕ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္တို႕ အားျပိဳင္မႈေၾကာင္႕ ကြဲတာေနာ္။ အဲလိုေၾကာင္႕ ကြဲခဲ႕တာ။
ညီလာခံလည္း ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ေျမာက္ပိုင္းျပန္ဖို႕ပဲ စဥ္းစားေနတာ။ က်ေနာ္တို႕ လာတုန္းကလည္း မဟာမိတ္ေတြက အဆင္႔ဆင္႔ပို႕ေဆာင္ေပးၿပီး လာရတာဆိုေတာ႕ ျပန္ရင္လည္း က်ေနာ္တို႕က ခရီးၾကံဳေစာင္႕ရတာေပါ႕ေနာ္။
အဲလို ေစာင္႔တုန္းကာလ ေအာက္တိုဘာလကုန္ေလာက္မွာပဲဗ် မွတ္မွတ္ရရေပါ႕၊ က်ေနာ္က ေတာထဲေရာက္ေပမဲ႕ ဘုရား၀တ္တက္တာအျမဲလုပ္တယ္က်ေနာ္။ ဘုရားရွစ္ခိုးတယ္၊ ပုတီးစိတ္တယ္ အမွ်ေ၀တယ္ အဲဒါေတာ႕ အျမဲလုပ္တယ္၊ ေန႕တိုင္းလုပ္တယ္။
တရက္ေတာ႕ က်ေနာ္ဘုရားရွစ္ခိုး အမွ်ေ၀ၿပီးေတာ႕တည္းတဲ႕ေနရာကို ျပန္တဲ႕အခ်ိန္မွာပဲ ကိုေန၀င္းေအာင္ေခါင္းေဆာင္တဲ႕အဖြဲ႕က ေနၿပီးေတာ႕ သံလြင္စခန္းက ရဲေဘာ္ေတြက က်ေနာ္႕ကို ေသနတ္ေတြနဲ႕ ၀ိုင္းခ်ိန္လိုက္ၾကတယ္။
“ကိုစိုးလင္း က်ေနာ္တို႕ ခင္ဗ်ားကို ဖမ္းမယ္၊ ဘာမွ မလႈပ္ရွားပါနဲ႕“ ဆိုၿပီးေတာ႕ ေျပာလည္းေျပာတယ္ ေသနတ္ေတြနဲ႕လည္း ခ်ိန္ထားတယ္ေပါ႕။
က်ေနာ္႕ ကအံ႕ၾသသြားတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ စိတ္ထဲမွာလည္း ဘာမွလည္း အမွားမရွိဘူး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲေပါ႕ အဲဒါကိုလည္း စဥ္းစားလို႕မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒီမွာ က်ေနာ္႕ကို အခ်ဳပ္ခန္းထဲကို ပို႕တုန္း ေက်ာ္ေက်ာ္က က်ေနာ္႕လက္ေမာင္းက ABSDF တံဆိပ္ကို ဆြဲျဖဳတ္တယ္။
အဲဒါကေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ကို နာတယ္ ရင္ထဲမွာ…။ ဘယ္တုန္းကမွ ထည္႔မေျပာခဲ႕ပါဘူး အဲဒါကိုေနာ။ တကယ္႕ကို ရင္ထဲနာရတယ္ အဲလိုဆြဲျဖဳတ္ခံရတာကို။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုႏိုင္ေအာင္(ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္) လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္။ က်ေနာ္က ကုိႏိုင္ေအာင္ကိုေတြ႕ေတာ႕ အားတက္သြားတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လည္း ဆိုေတာ႕ က်ေနာ္နဲ႕ ကိုႏိုင္ေအာင္နဲ႕ကလည္း ေတာ္ေတာ္ခင္တယ္၊ ရင္းႏွီးတယ္ေပါ႕ အကိုၾကီး ညီေလး ေခၚေနၾက။
က်ေနာ္ကလည္း သူ႕ကိုေတြ႕ေတာ႕ “အကိုၾကီး က်ေနာ္႕ကို ဘာျဖစ္လုိ႕ ဖမ္းတာလဲ၊ ရွင္းျပပါဦး“လို႕ လွမ္းေျပာလိုက္တယ္ သူ႕ကို။အဲဒီမွာ သူက သူ႕လက္ထဲက ေၾကးနန္းကို က်ေနာ္႕လက္ထဲထည္႔ၿပီး ဒါေလး ဖတ္ၾကည္႔လိုက္ပါကြာလို႕ ေျပာတယ္။
က်ေနာ္ဖတ္ၾကည္႔လိုက္တယ္။ ကိုစိုးလင္းကတဲ႕….န၀တ ေထာက္လွမ္းေရး သူလွ်ိဳျဖစ္ပါသည္တဲ႕… လိုအပ္သလို အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ပါရန္တဲ႕…ေအာက္က ေအာင္ႏိုင္တဲ႕…။
က်ေနာ္ မ်က္လံုးကိုေတာ္ေတာ္ကို ျပာေ၀သြားတာ။ ေအာင္ႏိုင္ဆိုတာက က်ေနာ္႕သူငယ္ခ်င္း ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ ေသေဖာ္ေသဖက္၊ ေျပးေဖာ္ေျပးဖက္ေပါ႕။ မႏၱေလးမွာလည္း က်ေနာ္႕အိမ္ ဘယ္ေလာက္ ဆင္းရဲသလဲ ဆိုတာ သူသိတယ္။ က်ေနာ္႕အေၾကာင္းလဲ သူသိတယ္။ က်ေနာ္နဲ႕လည္း တေလွ်ာက္လံုးအလုပ္အတူတူ လုပ္ခဲ႕ၾကတယ္။ UG လုပ္ေတာ႕လည္း အတူတူ၊ ေတာခိုလည္း အတူတူ။
အဲလို သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ဒီလို ေၾကးနန္းမ်ိဳး ရိုက္ရက္တယ္ဆိုေတာ႕ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္႕ကို ခံစားရတယ္ဗ်။မယံုႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ က်ေနာ္ ၀မ္းလည္း နည္းတယ္။ ေဒါသလည္း ထြက္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ က်ေနာ္ အသံမတုန္ေအာင္ စိတ္ထိန္းၿပီးေတာ႕ ဂရုစိုက္ၿပီးေတာ႕ ေဒါသသံေတြ မပါေအာင္ က်ေနာ္ ကိုႏိုင္ေအာင္႕ကို ေျပာတယ္။
“ဥကၠဌ ဒါ က်ေနာ္တုိ႕အဖြဲ႕ မွားေတာ႕မယ္။ သမိုင္းမွာလည္း အမွားေတြကို သင္ခန္းစာယူစရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ အဲေတာ႕ ဒီအဖြဲ႕အစည္းမွာ ခင္ဗ်ားက တာ၀န္အရွိဆံုး အၾကီးဆံုးပါ။ ဒီျပႆနာကို ေသခ်ာေျဖရွင္းပါ“ လို႕ က်ေနာ္ ေဒါက္တာ ႏိုင္ေအာင္ကို ေျပာခဲ႕တယ္။
အဲလို ေျပာေတာ႕ သူက က်ေနာ္႕ ပုခံုးကို လက္ေလးနဲ႕ ပုတ္ၿပီးေတာ႕ “ညီေလး…အမွန္အတိုင္းျဖစ္ေစရမယ္၊ အကို ေျမာက္ပိုင္း သြားမယ္၊ မင္းေခါင္းေအးေအးေနပါကြာ…ငါျပန္လာရင္ မင္းကို တရားမွ်တေအာင္ စီစဥ္ေပးပါမယ္“ လို႕ေျပာတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး က်ေနာ္႕ကို အက်ယ္ခဳဳပ္ထားၾကတယ္။ ၅ လေလာက္ေပါ႕ သူနဲ႕လည္း မေတြ႕ရေတာ႕ဘူးေပါ႕။
အဲဒီ ၅ လေလာက္အတြင္းမွာ ဘာေတြၾကားရလဲ ဆိုေတာ႕ ေျမာက္ပိုင္းကို လူလႊတ္တယ္ဆိုတာလည္း ၾကားရတယ္၊ေနာက္ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႕အပါအ၀င္ ၁၅ ဦးကို ခုတ္သတ္တယ္ဆိုတာေတြလည္းၾကားရတယ္။ အဲဒါေတြၾကားရတယ္ဆိုတာကလည္း က်ေနာ္႕ကို သံလြင္စခန္းကေန အေရွ႕ဖက္ကမ္းက စခန္းကို ေျပာင္းေနရတယ္။
က်ေနာ္႕ကို ထားတဲ႕ စခန္းရဲ႕ ေတာင္ဘက္ပိုင္းမွာ တပ္ ၂၀၉ တပ္ရင္းရွိတယ္၊ ေနာက္ ဗဟိုရံုးရွိတယ္၊ ဗဟုိရံုးက သတင္းျပန္ၾကားက ေလဒီယိုအက်ယ္ၾကီးဖြင္႔တယ္၊ အဲဒီတုန္းက ဘီဘီစီ ဖြင္႔တာမ်ားတယ္။
ေျမာက္ပိုင္း သတင္းေတြလည္း ၾကားေတာ႕ က်ေနာ္႕ စိတ္ထဲ ဟာ…သြားၿပီေပါ႕…။ အဲဒီမွာ ေလဒီယိုကလည္း က်ေနာ္ရွိမွန္းသိေတာ႕ အသံတိုးသြားတယ္ဗ်။
အဲဒီသတင္းေတြၾကားၿပီးေတာ႕ေနာက္ သၾကၤန္ၿပီးေလာက္မွာပဲ က်ေနာ္႕ကို အေရွ႕ဘက္တပ္ရင္းကေန အေနာက္ဖက္ကမ္းေပါ႕ေနာ အမွတ္ ၂၁၀ တပ္ရင္းရဲ႕ အေပၚက ကုန္းေလးကို ေျပာင္းတာ။ ေက်ာင္းသား စစ္ေၾကာေရးစခန္းေပါ႕ေနာ္။
စစ္ေၾကာေရးစခန္းကို ဦးေဆာင္တာကေတာ႕ ကိုလွေ႒းေပါ႕ဗ်ာေနာ္။ အဲဒီမွာပါတာက ေက်ာ္ေက်ာ္(ကခ်င္)၊ ခင္ေမာင္ေဆြဆိုတာပါတယ္။
ပထမေတာ႕ က်ေနာ္႕ကို ေထာက္လွမ္းေရး ဟုတ္မဟုတ္ေပးတာေပါ႕ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကလည္း မဟုတ္ဘူးေပါ႕ေနာ္။ အဲလိုေျဖရင္းနဲ႕ မင္းတုိ႕က အသားမနာရင္ မရဘူး ဆိုတဲ႕ အသံမ်ိဳးထြက္လာတယ္။ အဲဒီမာ က်ေနာ္က သူတုိ႕ ကို ေတာင္းပန္တယ္ ေျပာျပတယ္ က်ေနာ္႕ကို မရိုက္ပါနဲ႕ က်ေနာ္က မိန္းကေလး ၁၁ ဦးမွာတဦးတည္း ေယာက်္ားေလးဆိုေတာ႕ အလုပ္ၾကမ္းလည္း မလုပ္ခဲ႕ရဘူး။ အသားလည္း အနာအခံႏိုင္ဘူး။ ခံႏိုင္ရည္လည္း ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ မလုပ္ပါနဲ႕လို႕ ေျပာရင္း ေတာင္းပန္တယ္။
မရဘူးဗ်။ ရိုက္တာပဲ ႏွက္တာပဲ။ ဘယ္လို ရိုက္တယ္ ဘယ္လိုႏွက္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးကိုေတာ႕ က်ေနာ္ အသးစိတ္ မေျပာခ်င္ေတာ႕ဘူးဗ်ာ။
ေက်ာင္းသားစစ္ေၾကာေရး(ေတာင္ပိုင္း-ဗဟို)က ိုစစ္ေကာ္မရွင္ကလုပ္ခိုင္းတာ။ စစ္ေကာ္မရွင္မွာ ကိုနိုင္ေအာင္က ဥကၠဌ၊ေက်ာ္ေက်ာ္(ဒုဥကၠဌ-မင္းသမီး)ရယ္၊ မ်ိဳး၀င္း(G-S မင္းသမိး)ရယ္၊စစ္ေရးတာ၀န္ခံေတြ၇ယ္ကအဖြဲ ့၀င္။
ကိုလွေဌး(တြင္း/၂-ေျမာက္ပိုင္း)ကစစ္ေကာ္မရွင္ရဲ ့အတြင္းေရးမွဳး။ စစ္ေၾကာေရးကိုသူေခါင္းေဆာင္တာ။သူ ့ေအာက္မွာေက်ာ္ေက်ာ္(ကခ်င္) ၊ခင္ေမာင္ေဆြ(တပ္ရင္း ၂၁၆)နဲ ့ဖိုးေထာင္ဦးေဆာင္တဲ့တပ္ရင္း-၃၀၃က ရဲေဘာ္ေတြရွိတယ္။လက္သံအရမ္းေျပာင္တဲ့အဖြဲ ့ေပါ့။
က်ေနာ္႕ကိုလည္း အဲလိုရုိက္ႏွက္စစ္ေတာ႕ မခံႏိုင္တဲ႕ အဆံုးမွာ က်ေနာ္ ၀န္ခံလိုက္ရတယ္ေပါ႕ေနာ္။ ၀န္ခံတဲ႕အခါမွာလည္း စဥ္းစားရတာေပါ႕ဗ်ာ။ ဒီမွာတခု ျဖတ္ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္က ဟိုးတုန္းက အိမ္မွာေနရင္ ၀တၳဳေတြဘာေတြ အကုန္ဖတ္ခဲ႕တဲ႕ သူဆိုေတာ႕ရ ၈ တန္း ၉ တန္းေလာက္ကတည္းက ဖတ္ခဲ႕တာ ေထာက္လွမ္းေရး ၀တၳဳေတြ သည္းထိတ္ရင္ဖို ၀တၳဳေတြဆိုရင္ အကုန္ဖတ္ခဲ႕တာ။
ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္၊ ဦးစံရွား၊ ရွားေလာ႕ဟုန္းတုိ႕လို ဘာသာျပန္ေတြကစ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ မ်ိဳးေအာင္ထက္တို႕လို ၀တၳဳေတြအကုန္ဖတ္တယ္။
ေထာက္လွမ္းေရးလို႕ ၀န္ခံၿပီး အစစ္ခံရတဲ႕ ကာလမွာ အဲဒီလို စာအုပ္ထဲက ဟာေတြကိုျပန္စဥ္းစားရေတာ႕တာေပါ႕ေနာ္။ မစဥ္းစားလို႕လည္း မရဘူးေလ။ က်ေနာ္တုိ႕မွာ သဘာ၀က်ေအာင္ ေျပာရတာ၊ မေျပာႏုိင္ရင္ ရိုက္ႏွက္တာေတြ သတ္ပစ္တာေတြ ရွိဦးမွာဆိုေတာ႕ သဘာ၀က်ေအာင္ စဥ္းစားၿပီး ေျပာရတယ္။
အဲဒီေတာ႕ က်ေနာ္႕ကို ကိုယ္ပိုင္နံပတ္ေမးေတာ႕ က်ေနာ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ကားနံပတ္ကို စိတ္ထဲ စြဲေနတာနဲ႕ ေျပာလိုက္တယ္။ RC -2874 ေပါ႕ေနာ။
အင္း ဒီေနရာမွာ ရယ္စရာအေနနဲ႕ ေျပာရရင္ ဒီနံပတ္ကို ထူးထူးျခားျခားမွတ္မိတာကလည္း က်ေနာ္က ဖဲသမားဗ်။ RIT တုန္းက ဖဲသိပ္ရိုက္တယ္ဆိုတာလည္း ေရွ႕မွာ ေျပာခဲ႕ၿပီးၿပီေနာ္။ေက်ာင္းတုန္းက ၂၁ ဆြဲေတာ႕ က်ေနာ္က ၁၇ က်တယ္။ ေျပာရရင္ ၂၈၇ က်ေနာ္က က်ေနတာ။ က်ေနာ္႕အခန္းေဖာ္က ဒိုင္ရဲ႕ ေနာက္မွာ ရပ္ၿပီး က်ေနာ္႕ကို ဒိုင္က ၂၀ က်ေနတဲ႕အေၾကာင္း အခ်က္ျပေနတာ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္ကလည္း စားခံရမွာေၾကာက္တာနဲ႕ ဆက္ဆြဲေတာ႕ ၄ တက္လာေရာ။
၂၈၇၄ ေပါ႕။ အဲဒါကိုလည္း က်ေနာ္က သြားၿပီး မွတ္မိေနတာ။ေနာက္ဗို္လ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ကားနံပတ္လည္း ျဖစ္ေတာ႕ အဲဒီ ၂၈၇၄ ကိုပဲ က်ေနာ္႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္နံပတ္ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ႕တာ။
ေရွ႕က RC ကိုေတာ႕ ဘယ္လို ေျပာရမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားတယ္။ ရိုမန္ကက္သလစ္ေတြေရာ ဘာေတြေရာေပါ႕ အဲလို စဥ္းစားရင္းနဲ႕ပဲ အဲဒီမွာ second year မွာ ရူပေဗဒ သင္တုန္းက ပါတီကူလာ ဆဲလ္ဆိုတာကို သင္ရတာကို သြားသတိရတယ္။ PC ေပါ႕ေနာ။
အဲဒီမွာ PC -2874 ဆိုၿပီး ေပးလိုက္ေရာ။ 2/87 က သင္တန္းသား ၄ ေပါ႕။ ဟား …ဟား… အဲလိုေတြ ေလွ်ာက္ေျပာရေရာ၊ အတူတူတက္ခဲ႕တဲ႕ သင္တန္းသားေတြက ဘယ္သူလဲ႕ ဆိုေတာ႕ စဥ္းစားရျပန္ေရာ
ဆယ္တန္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ အာအိုင္တီက သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ရွိတဲ ႕သူငယ္ခ်င္းနာမည္ေတြအကုန္ထည္႔ေျပာလိုက္ရတယ္။ အကုန္လံုးရဲ႕ နာမည္ေတြ စြဲထည္႕လိုက္ရတာေနာ္။
မွတ္မွတ္ရရ ျငိမ္းေဆးခန္းက ေဒါက္တာေဇာ္ျမင္႕တို႕၊ စက္မႈ အတူတူတက္ခဲ႕တဲ႕ ျမင္႔ဟန္တို႕၊ ၀မ္းတြင္းက ေဇာ္မိုးတို႕ အဲလုိမ်ိဳး မွတ္မိေနတဲ႕ နာမည္ေတြ ေလွ်ာက္ထည္႕ရတာေပါ႕။
အဲဒီမွာတင္ ျပႆနာက ရပ္မသြားဘူး။ သူုတုိ႕က ဆက္စစ္ေရာ ဒီမွာ မင္းတို႕အဖြဲ႕အစည္းက မင္းတေယာက္တည္းကိုေတာ႕ လႊတ္မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ႕…တျခား လူလည္း ရွိလိမ္႕မယ္တဲ႕… သူ႕ရဲ႕ နာမည္ေျပာပါဆိုၿပီး စစ္ေတာ႕ မရွိပါဘူးလုိ႕လည္း ေျပာ လို႕မရဘူး အတင္းရိုက္ႏွက္ ၿပီး စစ္ၾကတယ္၊ စစ္တိုင္း က်ေနာ္႕မွာ ငိုရတာပဲ။
က်ေနာ္႕ ဘ၀မွာဗ်ာ ေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းက စဖူးေနာက္ဖူးတာပဲ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ႕ က်ေနာ္ သူမ်ားဘ၀ကို ထိခိုက္နစ္နာေအာင္တခါမွ မစခဲ႕ဖူးဘူး။ ေပ်ာ္ရံု ရြင္ရံုေလာက္ပဲ စတာ၊ ၿပီးရင္လည္း က်ေနာ္ ေတာင္းပန္တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဆက္ေဖာ္လို႕ေျပာေတာ႕ က်ေနာ္ ဒုကၡေရာက္ေတာ႕တာပဲ။ ငါ႕ေၾကာင္႕ လူတေယာက္ထိခိုက္ေတာ႕မယ္လို႕ စဥ္းစားၾကည္႔ေတာ႕ က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ မေနေပ်ာ္ေတာ႕ဘူး။ ေနာက္ တခုျပႆနာကဗ် ေျမာက္ပိုင္းနဲ႕ ဆက္စပ္လို႕သာက်ေနာ္႕ကို ေဖာ္တယ္ေျပာတာ ဘယ္သူက ဘယ္လုိ ေဖာ္သလဲ ဆိုတာလည္း က်ေနာ္မသိရဘူး။ ဆိုေတာ႕ အဲဒီဟာေတြကို ဘယ္လိုေျဖရမွန္းလဲ မသိေတာ႕ဘူး။
က်ေနာ္႕ကို ခ်ဳပ္ထားတဲ႕ေအာက္က ၂၁၀ တပ္ရင္းမွဗ် ေျမာက္ပိုင္းက အေခြကို ထိုးျပတယ္။ ကိုခ်ိဳၾကီးတို႕ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႕ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္တို႕ရဲ႕ ထြက္ခ်က္အေခြကို ထုိးျပတယ္။ က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္းကို ၾကားခဲ႕ရတယ္။
ဥပမာဗ်ာ ကိုခ်ိဳၾကီးဆိုရင္ ဗိုလ္မွဴးအဆင္႕တို႕ေပါ႕ေနာ၊ ေနာက္ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္က ဒု- ဗိုလ္တဲ႕ သူက က်ေနာ္႕ကို ေျပာတယ္တဲ႕ ေပါ႕ေနာ္။ ၿပီးေတာ႕ ေရလိႈင္းစစ္ဆင္ေရးတဲက…အဲဒါေတြ က်ေနာ္အကုန္ၾကားရတာ။
က်ေနာ္ ကဗ်ာစပ္ျဖစ္တယ္၊ ကဗ်ာနာမည္က လိႈင္းမူးျခင္းတဲ႕။
ခါးသီးလိုက္တာ
အသံလိႈင္းေတြမွာ
မ်က္ႏွာဖံုးေတြ စြပ္လို႔ ....
သၾကားလံုးေတြ
သၾကားလံုးေတြ
သကာရည္အျပည့္နဲ႔သၾကားလံုးေတြ
ခါးသီးလိုက္တာ။......
........................
အပိုင္း(၁၀)
အဲဒီမွာ က်ေနာ္စဥ္းစားတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းျပႆနာအားလုံးဟာလူတစ္ေယာက္(မ်ိဳး၀င္း)ရဲ ့သံသယၾကီးလြန္း
လုပ္ပိုင္ခြင့္ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်င္လြန္းအားၾကီးလြန္းတာကစတာပဲ။ တိုက္ပိတ္ကိုသံသယျဖစ္ျပီး ေနာက္ဆက္တြဲ ေဌးျမင့္၀င္း၊နန္းေအာင္ေထြးၾကည္၊ခင္ခ်ိုဦးတို ့ကိုမသကၤာတဲ့စကားေတြ မ်ိဳး၀င္း က်ေနာ့ကို ေျပာလာခဲ႕တယ္ ။အဲဒီတုန္းက ျမိဳ ့ေပၚမွာရွိတဲ့UG ေတြကိုေသခ်ာစုံစမ္းခိုင္း။ဒါငါတို ့အရင္လုပ္ရမယ္။အထင္နဲ ့ေလွ်ာက္
မလုပ္တာအေကာင္းဆုံးပဲလို႕လည္း က်ေနာ္က မ်ိဳး၀င္းကို ေသခ်ာေျပာခဲ႕ေသးတယ္။
အဲဒီမွာ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္တုိ႕ဘာတို႕ရဲ႕ ထြက္ခ်က္ေတြကိုလည္း ၾကားၿပီးေတာ႕ က်ေနာ္တို႕အေနနဲ႕လည္း ျပန္စဥ္းစားရတယ္။ အဲဒီမွာ သူတုိ႕ရဲ႕ ရိုက္ႏွက္စစ္ေဆးမႈရဲ႕ အထာတခုကို က်ေနာ္သတိထားမိတယ္။ သူတုိ႕က က်ေနာ္တုိ႕ေတြကို စစ္လိုက္တယ္၊ ရိုးရိုးစစ္တုန္း ေျပာတဲ႕ ထြက္ခ်က္ကို သူတုိ႕မယံုဘူးဗ်။ ရိုက္ႏွက္စစ္လို႕ ေျပာလာတဲ႕ ထြက္ခ်က္ကိုပဲ သူတုိ႕က အမွန္လို႕ ထင္တာ ယံုတာေလ။
အဲဒီေတာ႕ က်ေနာ္က က်ေနာ္ေျပာမယ္လို႕ စဥ္းစားထားတဲ႕ ဟာေတြကို ဒီအတိုင္း စစ္ရင္ မေျပာရဲဘူး၊ ရိုက္ရင္းနဲ႕မွ ရိုက္စစ္ေတာ႕မွ ထြက္ရတယ္။ အမွန္ကို ၀န္ခံသလုိျဖစ္ေအာင္လုိ႕ေပါ႕ဗ်ာ။ က်ေနာ္က မေသခ်င္တဲ႕ သူ မေသခ်င္တဲ႕ လမ္းကို ေရြးမွေတာ႕ မေသေအာင္ ၾကံဖန္စဥ္းစားၿပီး ေနရေတာ႕တယ္ေပါ႕ဗ်ာ။
ရိုက္ႏွက္လိုက္ က်ေနာ္က ေရလိႈင္း စစ္ဆင္ေရးလို႕ ေျပာလိုက္။ေနာက္တခါ ရိုက္ႏွက္လိုက္ ဗိုလ္လို႕ ေျပာလိုက္နဲ႕။ အဲလို ေျဖေနရတယ္။
အဲဒီတုန္းက သင္တန္းဆရာေတြက ဘယ္သူေတြလဲ ဆိုေတာ႕ က်ေနာ္တို႕ ေက်ာင္းသားေလာကတုန္းက နာမည္ၾကီးတဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ နာမည္ေတြထည္႕ေျပာတာေပါ႔ မႏၱေလး႕ေထာက္လွမ္းေရး ၁ က ဗိုလ္မွဴး သန္းညႊန္႕တို႕ ဗုိလ္ၾကီး ျမင္႔ဦးတို႕ ၿပီးေတာ႕ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာနဲ႕ ဆိုရင္ ဥပမာဗ်ာက်ေနာ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႕နာမည္ကိုသိတယ္ဗ်ာ၊ ဗိုလ္မွဴး သန္းထြန္း သိတယ္၊ ေနာက္ မကသ ကိစၥနဲ႕ နာမည္ၾကီးတဲ႕ ဗိုလ္မွဴး လွသန္း သိတယ္ေပါ႕ အဲဒီလူေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို လွည္႔သံုးၿပီး ေျပာခဲ႕ရတယ္။ အဲဒီလူေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို ဘယ္သင္တန္းေတြမွာ ဘယ္လို သံုးခဲ႕သလဲ ဆုိတာေတာ႕ က်ေနာလည္း မမွတ္မိေတာ႕ဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ အဲဒီလူေတြရဲ႕ အဆက္အသြယ္နဲ႕ သင္တန္းေပးတယ္ေပါ႕ဗ်ာ အဲလိုေတြေတာ႕ လွည္႕သံုးခဲ႕ရတယ္။
အဲဒီမွာ သူတုိ႕ က်ေနာ္႕ကို ေရးခိုင္းေသးတယ္ မွတ္မွတ္ရရပဲ။ ေထာက္လွမ္းေရးမွာ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုက်င္႕သလဲေပါ႕။
တကယ္ေတာ႕ က်ေနာ္မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတာ ဗီဇဗ်။ သူတုိ႕ ေျပာေတာ႕လည္း မယံုဘူး၊ ေနာက္ေတာ႕ က်ေနာ္က တရားထိုင္ေတာ႕ ေျပာစရာရသြားတယ္။
အဲဒီမွာ ဘာလုပ္ရလဲဆိုေတာ႕ တရားထိုင္တုန္းက အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြရယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဆရာနႏၵသိန္းဇံရဲ႕ ကိုယ္က်င္႕တည္ၾကည္ျခင္းနဲ႕ စိတ္အဆင္႔ျမင္႔ခရီးစဥ္ ဆိုတဲ႕ ထဲက ေအာ္တိုစဂ်က္ရွင္း လုပ္တာတို႕ ဘာတို႕ ဖတ္ဖူး မွတ္ဖူးေတာ႕ က်ေနာ္႕မွာ အဲဒါေလးေတြကို သံုးၿပီး ဒါေတြကေတာ႕ ေထာက္လွမ္းေရး သင္တန္းဆိုၿပီး ခ်ေရးေပးခဲ႕ရတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြေပါ႕ဗ်ာ။
ေနာက္တခု က်န္သြားတာက က်ေနာ္႕ကို မဖမ္းခင္မွာ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ တကယ္ရွိတယ္လို႕ ေျပာေနတဲ႕အခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္ေတြးတယ္ဗ်။ ေျမာက္ပို္င္းမွာ မ်ိဳး၀င္း ေသာင္းက်န္းေနၿပီလားဆိုတဲ႕အေတြးကို က်ေနာ္ ေတြးတယ္။ က်ေနာ္ေတြးမိတဲ႕အေတြးေပါ႕ေနာ္။ မ်ိဳး၀င္း ေသာင္းက်န္ၿပီဆိုရင္ မဟာမိတ္ေတြဘာျဖစ္လို႕ မ၀င္သလဲ။
မဟာမိတ္ KIA ၀င္လုိ႕မရေလာက္ေအာင္ ခက္ခဲေနၿပီလား။ ေတြးမိခဲ႕တယ္။ ေနာက္ မဟာမိတ္ေတြရဲ႕ အားနဲ႕သာ သြားရွင္းရင္ ဒီျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္မလားဆိုတဲ႕ အေတြးမ်ိဳး က်ေနာ္ေတြးမိတယ္။
ေတြးတဲ႕အတိုင္းပဲ က်ေနာ္ စာတေစာင္ေရးခဲ႕တယ္၊ ဘယ္သူ႕ဆီကိုေရးလဲဆိုေတာ႕ အဲဒီတုန္းက KNU မွာ ဒုကၠ႒ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တဲ႕ ဖဒိုေစာသန္းေအာင္ဆီကို ေရးခဲ႕တယ္။ အဲဒီစာကိုပို႕ေပးတဲ႕ ရဲေဘာ္က ရဲေဘာ္ ထြန္းထြန္းေအာင္တဲ႕။ အဲဒီစာကေတာ႕ဗ်ာ ေျမာက္ပိုင္ းျပႆနာကို DAB အားနဲ႕ ၀င္လို႕ရေအာင္ က်ေနာ္ ၾကိဳးစားေရးခဲ႕တာပဲ။
က်ေနာ္႕ကို ဖမ္းတဲ႕အခ်ိန္မွာ အဲဒီစာေတြကပါ ျပႆနာျဖစ္တာ။မင္းဘာျဖစ္လုိ႕ ဒီလိုစာ ေရးသလဲလို႕ စစ္ေတာ႕ က်ေနာ္႕မွာကိုယ္႕ေထာက္လွမ္းေရးေတြကိုပါ ကယ္လုိ႕ရေအာင္လို႕ ေျဖရတယ္။
ေနာက္တခုက က်ေနာ္က ညီလာခံေတာင္မစေသးပါဘူး၊ က်ေနာ္႕ကိုလည္း ေထာက္လွမ္္းေရးလုိ႕ မစြပ္စြဲေသးဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္က ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ဆီကို ပို႕လိုက္တဲ႕ ေၾကးနန္းပါ။
အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္႕ ကို ကိုေမာင္ေမာင္ၾကီးရယ္ လမ္းခရီးမွာေျပာခဲ႕တာ၊ ကိုစိုးလင္းတဲ႕ ဦးဘရန္ဆိုင္းက တရုတ္ျပည္သြားမွာတဲ႕။ န၀တက အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအး လား ဘယ္သူလား က်ေနာ္ ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ႕ဘူး။ သူတုိ႕ကလည္း မူဆယ္ခရီးစဥ္ရွိတယ္လုိ႕ ၾကားေတာ႕ သူတို႕ခ်င္း ေတြ႕မယ္ထင္တယ္၊
ခင္ဗ်ားတို႕ ေျမာက္ပိုင္း ေက်ာင္းသားေတြအေနနဲ႕ တခုခု ျပင္ဆင္သင္႔တယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕ ၾကိဳးစားၾကည္႔ပါလားလို႕ ကိုေမာင္ေမာင္ၾကီးက က်ေနာ္႕ကို ေျပာလိုက္တယ္။
အဲေတာ႕ က်ေနာ္က စဥ္းစားတာေပါ႕၊ ဒီသတင္းေလးေတာ႕ ငါတို႕ ေက်ာင္းသားတပ္ဆီကို ေရာက္ေအာင္ပို႕မယ္ဆိုၿပီးေတာ႕ က်ေနာ္က ပို႕ဖို႕လုပ္တယ္။ ပို႕မယ္ဆိုတဲ႕ ေနရာမွာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ေၾကးနန္းက KIA ကုန္းကေန သြားရတာဗ်။ ပထတုန္းကေတာ႕ က်ေနာ္က မ်ိဳး၀င္းဆီကိုပဲပို႕မလို႕။ မ်ိဳး၀င္းနဲ႕ က်ေနာ္နဲ႕မွာ စကား၀ွက္ရွိတယ္၊ ဦးေအးေပ်ာ္ဆိုရင္ ေက်ာင္သားဘ၀ကတည္းက သူနဲ႕ က်ေနာ္သိတယ္။ သူ႕ကို အဲလိုပဲ ေခၚတာ။
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ က်ေနာ္တို႕ ယူဂ်ီလုပ္တုန္းက ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နာမည္ကို ေစာရန္ႏိုင္ သံုးတယ္။ က်ေနာ္က စိုးေအာင္သံုးတယ္။ နာမည္၀ွက္ေတြရွိတယ္။ က်ေနာ္က မ်ိဳး၀င္းနာမည္နဲ႕ မေရးဘဲနဲ႕ အကိုၾကီး(ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္) ကိုပဲ လိပ္မူၿပီးေတာ႕ ေၾကးနန္းပို႕လိုက္တာ။
နံပတ္ ၁က ဘာေရးလဲဆိုေတာ႕ ဦးဘရန္ဆိုင္း တရုတ္ျပည္ ခရီးစဥ္သြား၊ နံပတ္ ၂က ေတာ႕ န၀တက နာမည္ကိုေတာ႕ မမွတ္မိေတာ႕ဘူးဗ်ာ တာ၀န္ရွိသူတေယာက္ပဲေပါ႕ သူလည္း မူဆယ္ခရီးစဥ္ရွိ…။ စိုးေအာင္မွ ေစာရန္ႏုိင္သို႕ ေမြးေမေလ႕ ဆိုတဲ႕ message ေလးထည္႕ေပးလိုက္တာ။ ေမြးေမေလ႕ဆိုတာက က်ေနာ္တုိ႕မွာ ျမိဳ႕တြင္းမွာ ယူဂ်ီလုပ္တုန္းက အေျခအေနမေကာင္းဘူး ေျပးေတာ႕လို႕ ေျပာရင္ ေမြးေမေလ႕ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တာ။ အဲဒီ စကားလံုးက အေျခအေနမေကာင္းဘူးဆိုတဲ႕ စကားလံုး။
က်ေနာ္ ဆိုလိုခ်င္တာက အကိုၾကီး ဒီလိုအေျခအေနကို စဥ္းစားမိရင္ က်ေနာ္တုိ႕ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္အတြက္ တစံုတခုခု စဥ္းစားလုိ႕ရေအာင္ ျပင္ဆင္လုိ႕ရေအာင္ထည္႕ေပးလိုက္တာ ဒါကို ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က သေဘာေပါက္မယ္လို႕လည္း က်ေနာ္က ယူဆတယ္။
က်ေနာ္႕ကို ဖမ္းတဲ႕အခ်ိန္မွာ အဲဒီေၾကးနန္းေတြကလည္း ပါလာေရာ.. က်ေနာ္ကလည္း ဟုတ္ပါတယ္၊ ကိုယ္႕ေထာက္လွမ္းေရးမို႕ သတိေပးရပါတယ္လို႕ပဲ ေျဖရတယ္။ တကယ္တမ္းၾကေတာ႕ဗ်ာ က်ေနာ္တုိ႕သာ ေထာက္လွမ္းေရး ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ …အဲလိုမ်ိဳး သူ႕ကိုသတိေပးပါ႕မလား ကိုယ္လြတ္ရုန္းေတာ႕မွာေပါ႕။ ရွင္းရွင္းေလးပဲ တကယ္လည္း ေထာက္လွမ္းေရး မဟုတ္ၾကလို႕သာ၊ ထြက္ခ်က္ေတြကလည္း ၾကံမိၾကံရာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၾကတာေလ။
ရိုက္ႏွက္စစ္ေတာ႕ ေၾကာက္ၾကတာလည္း ပါတယ္၊ မေသေအာင္လည္း ၾကံစည္ၾကရတာလည္း ပါေတာ႕ စစ္ေၾကာေရးမွာ ထြက္ခဲ႕တာေတြက ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည္႕ေလ ရယ္စရာေကာင္းေလပဲ။
အဲလိုေတြျဖစ္ၾကေတာ႕ က်ေနာ္က တဆင္႕ကိုေန၀င္းေအာင္ေပါ႕ေနာ္၊ ကိုေန၀င္းေအာင္ကို က်ေနာ္႕ကို စစ္တဲ႕အခ်ိန္မွာလည္း ဖမ္းထားတယ္ဗ်၊ က်ေနာ္႕ကို သၾကၤန္အၿပီးမွာ စစ္ေၾကာေရး စ၀င္တယ္။ ဆရာကိုေန၀င္းေအာင္ကို ဖမ္းတာ ဧၿပီ ၂၀ ဆိုေတာ႕ …။
ေရွ႕ဆက္ေဖာ္ျပေပးပါမည္။
မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးကို ေလးစားခင္မင္စြာျဖင္႕
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
No comments:
Post a Comment