ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
စက္တင္ဘာ ၂၈၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
အပိုင္း(၃)
တကယ္ေတာ့ ဘဝဆိုတာ သင္ယူစရာေတြခ်ည္းပဲေလ ေနာ။
က်ေနာ္႕အေနနဲ႕ အနကလ(အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး ေက်ာင္းသားလူငယ္အဖြဲ႕)မွာ လုပ္ေတာ့လည္း မင္းလြင္(စက္မႈ)န႔ဲ ေဇာ္လင္းဦး(ေဒသ-မန္း)တို႔ဆီကေန ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အယူအဆေတြ ေျပာဆိုပုံေတြကို သင္ယူရတယ္။
သူတို႕ ႏွစ္ဦးစလုံးက တကယ္ေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ။ ပါတီေက်ာင္းသားဘဝမွာ မွတ္မွတ္ရရျပန္ေျပာစရာ အခ်က္ေလးခုရွိတယ္။ ပထမဆုံးအခ်က္ကေတာ့ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္မွာက်င္းပမယ့္ ဖုန္းေမာ္ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔အတြက္ ေအာင္ေဇာ္မင္း(ဒါရုိက္တာ ခ်ိဳတူးေဇာ္)က လွမ္းေခၚလို႔ ရန္ကုန္ဆင္းျဖစ္တယ္။
ပထမေတာ့ဗ်၊ က်ေနာ္က သူတို႔ရုံး(ဗမာ့မ်ဳိးခ်စ္လူငယ္ အစည္းအရုံး)မွာ ေနာက္ေတာ့မွ ဒီ/ခ်ဳပ္ရုံးကို ေရာက္သြားတာ။ အဲဒီမွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုေအာင္ဒင္၊ ကိုကိုၾကီး၊ ကိုစိုးသိန္းႏွင့္ ကိုျမတ္စံ(ဒီ/ခ်ဳပ္) အဲလို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ စၿပီးသိကၽြမ္းခြင္႔ရလိုက္တာေပါ႕ေနာ။
အဲဒီမွာ က်ေနာ္ နဲ႔ေဇာ္ၾကီး(ခ်ဳိတူးေဇာ္)က ညဘက္မွာ သူတို႔ႏွင့္အိပ္၊ ေန႔ဘက္က် ရန္ကုန္မွာ ရွိတဲ့ ဒီ/ခ်ဳပ္ရုံးေတြကို သူတို႔လွည့္ေဟာေျပာတာကို လုိက္နားေထာင္ၾကေပါ့။ သူတို႔နဲ႔ အနီးကပ္ေနေတာ့မွ သူတို႔ရဲ႕ ထူးျခားမႈေတြကို ပိုသိလာရတယ္ေပါ႕ေနာ။
ဒါေတြအားလံုးကေတာ႕ တကယ္႔ကို က်ေနာ္႕အတြက္ေတာ့ တကယ့္ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းၾကီး တစ္ခုလိုပဲဗ်။
ကိုမင္းကိုႏိုင္က သိတဲ႕အတိုင္း ေလေအးေအးေလးနဲ႔ လူထုကိုေျပာတတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက သူ အမ်ားဆုံးသူေျပာေလ့ရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ေငြစကၠဴသိမ္းလို႔ ဆင္းရဲသားေတြနစ္နာတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို အမ်ားဆံုး ေျပာတာပဲ။
ကိုေအာင္ဒင္ကေနာ႕ ကဗ်ာ ဆရာ၊ သူက ကဗ်ာဆရာ ဒတၱ ဆိုေတာ႕ ကေတာ့ဗ်ာ။ ကဗ်ာေတြရြတ္တာပဲမ်ားပါတယ္။ သူရြတ္တဲ့ ကဗ်ာေတြထဲက အပိုဒ္ေလးတစ္ပိုဒ္ကို ကၽြန္ေတာ္ဒီေန႔ထိ မွတ္မိေနတယ္။
''အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္တဲ့ည
ေလမုန္းတုိင္းေတြ တိုက္တဲ့ည
ငါသိပ္သတိရတယ္ သူငယ္ခ်င္းရယ္.....'' တဲ႕။ အဲဒါကို အသံေနအသံထားနဲ႕ ရြတ္တယ္။
အဲ …အဲဒီထဲမွာ ကိုစိုးသိန္း(စစ္ကိုႏိုင္)ကေတာ့ မာန္ပါပါနဲ႔ ေဟာေျပာတာမ်ားပါတယ္။
က်ေနာ္ သေဘာအက်ဆုံးကေတာ့ ကိုကိုၾကီးပါ။ သူ႔စကားေတြက ဥပေဒေၾကာင္းေတြပါၿပီး မွတ္သားစရာလည္း ေကာင္းတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူက ေျပာတယ္ ၈၈-ဟာအေရးခင္းမဟုတ္ဘူးတဲ႕…။ …အေရးေတာ္ပုံတစ္ခုျဖစ္တယ္…တဲ႕။
အဲဒီလို ၈၈ ဟာ အေရးေတာ္ပံုျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ကိုကိုၾကီးေျပာမွ ကၽြန္ေတာ္စၾကားဖူးတာပါ။ အဲဒီတုန္းက ကိုကိုၾကီးေျပာတဲ့"ကလိမ္ေစ့ ၿငမ္းဆင္တဲ့ ၿငိမ္ပိလမ္းစဥ္" ဆိုတာကိုလည္း အခုထိမွတ္မိေန တုန္းပဲ။ သူတို႔နဲ႔ အတူေနေတာ႕ ပညာရတယ္ေပါ႕ေနာ။ ခ်ဳိတူးေဇာ္ကေတာ့ နဂိုကတည္းက စာသမားသူက ၊ သမုိင္းလည္းေက်ေတာ႕ သူ႕ကို က်ေနာ္႕ထက္ အသက္ငယ္ေပမဲ႕ က်ေနာ္က ေလးစားတယ္ဗ်။
ေနာက္ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တဲ႕ အထဲမွာ မႏၲေလးပါတီေတြျဖစ္တဲ့ မနတ(အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးတပ္ေပါင္းစု) အနကလရုံးေတြကို စစ္တပ္က လာဝိုင္းတဲ႕ ကိစၥပါတယ္။
အဲဒီအျဖစ္ပ်က္မွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြအေနနဲ႔ ဘာအကာကြယ္မွမရခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ ရန္ကုန္နဲ႔မႏၲေလးက ေက်ာင္းသားလူငယ္အဖြဲ႕အစည္းေတြက စုေပါင္းလက္မွတ္ေရးထုိးၾကတယ္။ ၿပီးေတာ႕ နဝတကို ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ကာကြယ္တဲ႕ ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိခဲ့ တယ္။
အဲဒီမွာ ဥပေဒထုတ္မေပးရင္ ပါတီေတြအေနနဲ႔ ၿမိဳ႕ေပၚမွာလုံျခဳံမႈ မရွိလို႔ ေတာထဲကို သာ သြားရန္ရွိတယ္ ဆိုတဲ႕ စကားနဲ႕ေတာင္းဆိုခဲ႕တာ။အဲဒီေတာင္းဆိုခ်က္ကို နဝတအေနနဲ႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတစ္ခု လုပ္ၿပီး ျပန္ၾကားရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္ေပါ႕ေနာ္။
အဲဒီတုန္းက မွတ္မွတ္ရရ က်ေနာ္ မွတ္မိေနတာ ရွိတယ္ အဲဒီေတာင္းဆိုခ်က္မွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္က လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ေပမယ့္ ကိုမိုးသီးဇြန္ လက္မွတ္ မထုိးခဲ့တာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိတယ္။
ေနာက္ မႏၲေလးမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြက ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ စုေပါင္းၿ႔ပီး Joint Action-လုပ္ၾကတာပါပဲ။ ဒီ/ခ်ဳပ္လူငယ္က ေဒါက္တာသန္းထြဋ္ေအာင္(ယခု-Eleven) မနတလူငယ္က ကိုဇာနည္ေအာင္၊ ကိုေက်ာ္ဇံ၊ YSUA-က ညီညီႏိုင္ တစ္ခ်ဳိ႕ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ စုေပါင္းၿပီး မႏၲေလးမွာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အလုပ္လုပ္ၾကတယ္ေပါ႕ေနာ။
၁၉၈၉-ေမ(၁၉-၂၀)မွာ မႏၲေလးမွာ ဗကည(ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားညီလာခံ)ကို က်င္းပခဲ့တာ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆုိေတာ႕ ရန္ကုန္မွာက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္အမ်ားစု အဖမ္းခံရၿပီးေတာ႕ ေက်ာင္းသားေတြအေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကပ္တည္းျဖစ္လာတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ အဖမ္းခံရၿပီး ကိုညဳိထြန္းတစ္ေယာက္သာ ေရွာင္တိမ္းလုပ္ေနရတဲ့အခ်ိန္။ မႏၲေလးမွာလည္း ကိုသန္႔ဇင္၊ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႔ သတိထားသြားလာေနရတဲ့အခ်ိန္ေပါ႕။
တစ္ႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းတာႏွင့္ ေက်ာင္းသားေတြစုစည္းဖို႔ လိုအပ္တာေၾကာင့္ ဗကညကို က်င္းပခဲ့တာ။ ညီလာခံကို မႏၲေလးတကၠသိုလ္ အင္းဝခန္းမမွာ က်င္းပခဲ့ၿပီး နယ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ေနရာခ်ထားေပးခဲ့တယ္။ ဆရာေတာ္ဦးကဝိႏၵရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ မႏၲေလးမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ စုၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းတာနဲ႕ က်င္းပခဲ့တဲ့ သမုိင္းဝင္ညီလာခံတစ္ခုေပါ႕ေနာ။
အဲဒီ ညီလာခံကို အထက္ေအာက္ေက်ာင္းသားအမ်ားစု တက္ေရာက္ၾကတယ္။ ဗကညကေနၿပီး ဗကသမူငါးခ်က္ကို ဆက္လက္ကိုင္စြဲတုိ္က္ပြဲဝင္ဖို႔ ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကိုလည္း ေရြးခ်ယ္ၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိေနတာက ညီလာခံပထမေန႔ု သဘာပတိခ်ဳပ္အျဖစ္ ကိုညဳိထြန္း(ဗကသ)ကေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး။ ဒုတိယေန႔ သဘာပတိခ်ဳပ္အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္က ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရတယ္ေပါ႕။
အဲဒီလုိေတြလည္း ၾကံဳေတြ႕ခဲ႕ရတဲ႕ သမိုင္းေတြ ရွိတယ္။ က်ေနာ္႕အေနနဲ႕လည္း ပါတီမွာ စလုပ္တုန္းက ရိုးရိုးအမႈေဆာင္ပဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ္က ဒုဥကၠ႒ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရတာပါ။
အဲလို လုပ္ေနတုန္းမွာပဲ က်ေနာ္တုိ႕ ရံဳးကိုပဲ စစ္တပ္က လာ၀ိုင္းေနတာ၊ ဘုတ္ေတြကိုလည္း သိမ္းခိုင္းတာ ဘာတုိ႕ လုပ္ေနတာနဲ႕ တိုင္းျပည္ကိုလည္း အဲလို လက္နက္အားကိုးနဲ႕ လုပ္ေနတာေတြကို ျမင္ရေတာ႕ က်ေနာ္႕စိတ္ထဲမွာ အစိုးရက လက္နက္ရွိလို႕ ဒီလိုလုပ္ေနတာ၊ အဲဒါကို ေတာ္လွန္ဖို႕ ဆိုရင္ ငါတို႕မွာ လက္နက္ရွိမွ ရမယ္ဆိုတဲ႕ အေတြးအေခၚ က်ေနာ္႕မွာ စၿပီး ၀င္လာတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ABSDF ေျမာက္ပိုင္းကိုေရာက္ေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ကိုမ်ိဳး၀င္းဆီကလည္း က်ေနာ္႕ဆီကို လူေတြ လြတ္တယ္။ အဲဒီ ေက်ာင္းသားေတြကိုသတ္တဲ႕ကိုမ်ိဳး၀င္းက က်ေနာ္႕ရဲ သူငယ္ခ်င္းအရင္းၾကီးပါ။ သူနဲ႕က်ေနာ္နဲ႕က အာအိုင္တီေက်ာင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းပါ။
အဲလိုနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ ဆက္သြယ္မိတာေပါ႕ဗ်ာ။
အပိုင္း(၄)
ေျမေပၚမွာ ငါးဦး ေကာ္မတီေလးဖြဲ႕ၿပီး စၿပီး အလုပ္လုပ္တယ္ဗ်။
အဲဒီ ၅ ဦးေကာ္မတီက ဘယ္သူေတြလည္း ဆိုေတာ႕ အသတ္ခံလိုက္ရတဲ႕ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ကိုေအာင္ႏိုင္( ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္) ၊ က်ေနာ္၊ ေနာက္ ကိုေမာင္ေမာင္လြင္၊ ေနာက္ သိန္းေဆြျမင္႔ ဆိုတဲ႕ သီေပါက ေက်ာင္းသားတေယာက္ပဲ အဲဒီ ၅ ဦးက လုပ္တယ္ေပါ႕။
သိန္းေဆြျမင္႕တို႕ ကိုေအာင္ႏိုင္တို႕ကေတာ႕ ရွမ္းျပည္ ၄၀၁ တပ္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီးေတာ႕ လုပ္တယ္။ က်ေနာ္နဲ႕ ကိုေမာင္ေမာင္လြင္ကေတာ႕ ၇၀၁ နဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေတာ႕ က်ေနာ္တုိ႕ UG လုပ္ၾကတာေပါ႕။ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ ဆရာေတာ္ ဦးေရ၀တကေတာ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကို စီမံခန္႕ခြဲေပးတာေပါ႕ေနာ။
အဲလို လုပ္ရင္း လုပ္ရင္းနဲ႕ ဘယ္လိုမွ ျမိဳ႕ေပၚမွာ ဆက္ေနလို႕ မရေတာ႕လို႕က်ေနာ္ ေတာထဲကို ေရာက္သြားခဲ႕တာ။
ေတာမခိုခင္ ၾကားမွာက်ေနာ္ UG ကိစၥတခုနဲ႕ ေျမာက္ပိုင္းကို တက္ဖူးတယ္။ ကခ်င္ေပါ႕ေလ။ ABSDF မွာ အဲဒီကတည္းက က်ေနာ္ သတိထားမိသြားတာေလးေတြ ရွိတယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ႕ ဆက္မစဥ္းစားျဖစ္ခဲ႕ဘူးေပါ႕။
ABSDF ကခ်င္မွာ ကိုမ်ိဳး၀င္းက အတြင္းေရးမွဴးဆိုေတာ႕ သူက ေရာက္တဲ႕ ေနရာမွာ အကုန္လံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခ်င္တယ္။
အဲဒီမွာသူ႕ထက္ ၾကီးတဲ႕ ဦးစီး ၃ ဦးရွိတယ္၊ ဥကၠ႒က ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိတယ္။ အဲေတာ႕ သူက ဘာလုပ္လဲ ဆုိေတာ႕ ဒီဦးစီး ၃ေယာက္ကုိလည္း ဗဟိုမွာ မရွိေအာင္ ကိုေနဒြန္း ဦးစီး ဘယ္ကိုသြား၊ ကိုလႊမ္းမိုး ဦးစီး ဘယ္ကိုသြား .. ဦးစီးလွေ႒းနဲ႕ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ကိုလည္း ခင္ဗ်ားတို႕ ၂ ဦးက ေတာ္တယ္ေပါ႕။ သြား မာနယ္ပေလာကို ညီလာခံေတြ သြားတက္ဆိုၿပီး လႊတ္တာေပါ႕ဗ်ာ။ ဆိုလိုခ်င္တာက သူ႕ထက္ ရာထူးၾကီးတဲ႕ သူေတြ မရွိရင္ သူက အဲဒီမွာ အျမင္႕ဆံုးပဲ။ အဲလိုနဲ႕ သူကစားခဲ႕တာ ခ်ယ္လွယ္ခဲ႕တာေပါ႕ေနာ္။ အဲလို လုပ္ေနတာကို က်ေနာ္က သတိေတာ႕ထားမိခဲ႕တယ္။အဲလို သူကစားေနတာေပါ႕ဗ်ာ။
က်ေနာ္တုိ႕က ၁၉၈၉ အကုန္ေလာက္မွာ ေတာခိုၾကတာ။
က်ေနာ္ရယ္၊ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ရယ္၊ ကိုေအာင္နိုင္ရယ္ တခ်ိန္တည္းေျပးၾကတာ။ လိုက္ဖမ္းတဲ႕အခ်ိန္မွာေပါ႕ဗ်ာ။
အဲဒီမွာ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ ကိုေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္က က်ေနာ္႕ထက္ တလေလာက္ ေစာသြားခဲ႕တယ္။ အဲလိုပဲ ခြဲသြားၾကတာေပါ႕ဗ်ာေနာ။ က်ေနာ္က ေနာက္မွ လိုက္သြားတယ္။
က်ေနာ္ ေျမာက္ပိုင္း ABSDF –(ပါေဂ်ာင္)ကို ေရာက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဟိုမွာ ျျပႆနာက ျဖစ္ေနၿပီ ဗ်။ ၾကီးေနၿပီ။ ဘာၾကီးေနတာလဲ ဆိုေတာ႕ ကိုမ်ိဳး၀င္းရဲ႕ အာဏာရွင္ ဆန္မႈေတြကို အပတ္စဥ္(၅) သင္တန္း သားေတြက လက္မခံတဲ႕အေၾကာင္းေပါ႕ဗ်ာ။သင္တန္းတက္ခဲ႕ရတဲ႕ ကိုဘိုဘိုတို႕ကေတာ႕ပိုသိမွာေပါ႕။
အဲဒီမွာ ကခ်င္ေကာ္မတီကို ဖ်က္ခိုင္းတာေတြ ရန္ကုန္နဲ႕ မႏၱေလးက ေရာက္လာတဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြပိုမ်ားလာတဲ႕ အတြက္ ကခ်င္ေကာ္မတီကို ဖ်က္ေပါ႕ေနာ္ ဒီထက္ ၾကီးက်ယ္တဲ႕ အဖြဲ႔အစည္းဖြဲ႕ ဆိုၿပီးေတာ႕ဗ်ာ အဲလို ေတာင္းဆိုတာေတြျဖစ္ေနတယ္။အဲဒီမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ေတြဘာေတြ ဖြဲ႔ၿပီးေတာ႕ ကိုရဲလင္းတို႕ ကိုညီညီေက်ာ္တို႕ ဦးစိန္တို႕အဲလို ေပါ႕။
က်ေနာ္က အဲဒီအခ်ိန္မွာ အတူတူတက္ခဲ႕တဲ႕ တပ္စိတ္က ဆရာေရႊက်ီးရဲ႕ တပ္စိတ္၊ ဘာလို႕ အဲဒါကို ေျပာရသလဲ ဆိုေတာ႕ အဲဒီမွာပါတဲ႕ ရဲေဘာ္အားလံုးက ေနာက္ပိုင္းမွာ ေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ လက္သံေျပာင္တဲ႕ စစ္ေၾကာေရး သမားေတြျဖစ္ကုန္လို႕ပဲ။
က်ေနာ္ ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ အဲဒီတပ္စိတ္က ေျပာေနၾကတာက မ်ိဳး၀င္းမေကာင္းေၾကာင္းခ်ည္းပဲ ေျပာၾကတယ္။
အဲဒါကို က်ေနာ္ၾကားေတာ႕ က်ေနာ္စဥ္းစားတယ္။ မ်ိဳး၀င္းမွာ အားနည္းခ်က္ေတာ႔ ရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ကို ရဲေဘာ္ေတြ ဒီလိုျမင္တာ မျဖစ္သင္႕ဘူးဆိုၿပီးေတာ႕ ရဲေဘာ္ေတြကို မ်ိဳး၀င္းေရႊျပည္ေအး တရားေတြ က်ေနာ္ ေဟာခဲ႕တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အဲလို မျမင္နဲ႕ သူတုိ႕မွာလည္း အၾကပ္အတည္းအခက္အခဲေတြ ရွိတယ္။ အဲလိုမ်ိဳးေတြေျပာၿပီးေတာ႕ ရဲေဘာ္ေတြ မ်ိဳး၀င္းကို လက္ခံလာေအာင္ က်ေနာ္ ေျပာခဲ႕တယ္။
ေနာက္ ဗဟိုေကာ္မတီေရြးၾကေတာ႕ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မဲအမ်ားဆံုးရတာကေတာ႕ ကိုသံေခ်ာင္းနဲ႕ ကိုလွဆိုငး္ဗ်။ဒါ သမိုင္းပါပဲေနာ္။ စစ္ေရးတာ၀န္ခံ ကိုသံေခ်ာင္းနဲ႕ ကုိလွဆိုင္းက အဲဒီအခ်ိန္ အဲဒီမွာ မဲအမ်ားဆံုးရတာ။ က်ေနာ္က တတိယလား၊ စတုတၳလား မသိဘူး၊ က်ေနာ္လည္း မဲေတာ႕မ်ားတယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ ကိုမ်ိဳး၀င္းက မဲမရဘူး။
ဗဟိုေကာ္မတီျဖစ္ေလာက္တဲ႕ မဲ သူ မရဘူးဗ်။ အဲဒီမွာ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုေတာ႕ က်ေနာ္တုိ႕က်န္တဲ႕လူေတြက စဥ္းစားတာေပါ႕ဗ်ာေနာ။
သူက အရင္လုပ္ခဲ႕တဲ႕ သူ၊ သူတေယာက္ကို ပါလည္း ပါေစခ်င္တယ္။ အားလံုး ၀ိုင္းၿပီး ညွိဳလိုက္ၾကတာေပါ႕ဗ်ာ။
အဲဒီမွာ ကိုမ်ိဳး၀င္းထက္ မဲမ်ားတဲ႕ ကိုေအာင္သန္းဆိုတာ ရွိတယ္။ သူက တိုက္ခိုက္ေရးဘက္ အားသန္ေတာ႕ သူက ဗဟိုေကာ္မတီ ကေန ဖယ္ေပးတယ္။ က်ေနာ္တို႕က ကိုမ်ိဳး၀င္းကို စြဲတင္လိုက္ၾကတာေပါ႕။
ရန္ကုန္အတြက္မဲေရြးၾကေတာ႕ ကိုသန္းထြန္းစိုးနဲ႕ ဦးစိန္နဲ႕ ရတာဗ်၊ အဲဒီမွာ ကိုမ်ိဳး၀င္းက ဘာထေျပာလဲ ဆိုေတာ႕ ကိုသန္းထြန္းစိုးကို သူက တိုက္ပိတ္ကို က်ေနာတို႕ လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ဒဲ႕ ေျပာတာ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္က ၀င္ညွိဳေပးရတယ္။
ကိုသန္းထြန္းစိုးကို တိုက္ပိတ္မို႕ လက္မခံႏိုင္ရင္ ကိုရဲလင္း ဆိုရင္ ဘယ္လိုလဲေပါ႕။ ကိုရဲလင္းကို က်ေနာ္ အဆိုျပဳေတာ႕ အားလံုးကလည္း ကိုရဲလင္းကို လက္ခံၿပီး ျဖစ္သြားတယ္။ အမွန္ေတာ႕ ကိုရဲလင္းက မဲေရြးတဲ႕ ထဲ မပါဘူး။
အဲလိုနဲ႕ ဖြဲ႕လာခဲ႕ၾကတာ။ က်ေနာ္တို႕က ဗဟိုေကာ္မတီသာ ျဖစ္တာ သင္တန္းမတက္ရေသးဘူး။ ABSDF မွာက ရဲေဘာ္ဆိုရင္ သင္တန္းတက္ရမယ္။ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ဆိုရင္ သင္တန္းမတက္လို႕ကို မျဖစ္ဘူး ပိုေတာင္ တက္ရဦးမယ္ဆုိေတာ႕ က်ေနာ္ သင္တန္းသြားတက္တယ္။
တက္တဲ႕အခါမွာ ဗဟိုနဲ႕ တရက္ခရီးသြားတက္ရတယ္။ အပတ္စဥ္ ၆ သင္တန္းေပါ႕ဗ်။ တက္ရင္း တညေနပဲ က်ေနာ္ရယ္၊
ကိုေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ရယ္…လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတယ္။ ေျပာရရင္ ေအာင္ႏိုင္နဲ႕ က်ေနာ္ တအားခင္တာပါ။လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းနဲ႕ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုေတာ႕ အဲဒီမွာ ရဲေဘာ္ေတြ ထိုင္ေနတဲ႕ ၀ိုင္းတ၀ိုင္းေပါ႕။
ေခါင္ရည္ထိုင္ေသာက္ေနၾကတာ ရဲေဘာ္ေတြ အဲဒီမွာ စကားသံတခုကို ၾကားလုိက္ရတယ္။
က်ေနာ္ေရာ ကိုေအာင္ႏိုင္ေရာ ၾကားတယ္။ က်ေနာ္တို႕ ေဘးမွာ ေဇာ္ေဇာ္မင္း ဆိုတာ ရွိတယ္။
အဲဒီ၀ိုင္းက ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္က ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ႕ အခု ဥကၠ႒ လုပ္ေနတဲ႕ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ေထာက္လွမ္းေရး ကြတဲ႕…။ အဲဒါ ၁၉၉၀ ကတည္းက စေျပာေနတာေနာ္။
အဲေတာ႕ က်ေနာ္ကေန …ဟာ…တဲ႕။ ဒီရဲေဘာ္ ဘယ္လို ေျပာသလဲေပါ႕…။ အဲဒီရဲေဘာ္ကို က်ေနာ္က ဘယ္သူမွန္းမသိဘူး။ အဲဒါနဲ႕ ေဇာ္ေဇာ္မင္းကို ေမးတယ္၊ မင္းသူ႕ကို သိလား ဆိုေတာ႕ ေဇာ္ေဇာ္မင္းက သိတယ္အကိုတဲ႕။
သိတယ္အကို..အဲဒါ..ကိုေအာင္ဘို …တန္႔ဆည္က တဲ႕…။
က်ေနာ္ကလည္း …ဟာ …ဒါမ်ိဳးက မေျပာသင္႕ဘူး၊ ဥကၠ႒ တေယာက္ကို ဒါမ်ိဳးေတြ ေနတာ မျဖစ္သင္႕ဘူးေပါ႕။ ဒါအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အက္ကြဲေၾကာင္းၾကီးေပါ႕။ မျဖစ္သင္႕ဘူး ဆုိၿပီး က်ေနာ္က ဘယ္႒ာနကလည္း ေမးတယ္။
သူက သင္တန္း႒ာနက ရဲေဘာ္လို႕ေျပာေတာ႕ သူတုိ႕သင္တန္းမွဴး လွဆိုင္းကို က်ေနာ္ သြားေတြ႕ၿပီး ေျပာမယ္လို႕ ကုိေအာင္ႏိုင္႕ကို ေျပာတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕က ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကို အကိုၾကီးလို႕ ေခၚၾကတာ။ ေအာင္ႏိုင္႕ကို က်ေနာ္က ေျပာတယ္။
“ေအာင္ႏိုင္…ဒီကိစၥကို မင္းအကိုၾကီးကိုေတာ႕ သြားေျပာမေနနဲ႕ေတာ႕ သူ စိတ္ဆင္းရဲလိမ္႕မယ္၊ ငါတို႕ လွဆိုင္းဆီသြားေျပာမယ္“ ဆိုၿပီး ေအာင္ႏိုင္႕ကို ေခၚၿပီးေတာ႕ လွဆိုင္းဆီသြားေျပာတာ။
ေရွ႕ဆက္ေဖာ္ျပေပးပါမည္။
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
No comments:
Post a Comment