Tuesday, February 12, 2013

ေဖေဖၚ၀ါရီဆုေတာင္း

ေဖေဖၚ၀ါရီ ဆုေတာင္း..... ( ေရႊလက္ရာ - ေတာ္ )

by Nyein Chan Lin on Saturday, February 16, 2013 at 4:48am ·

       ေဖေဖၚ၀ါရီဆုေတာင္း…
                                                   
                                              ( FEBRUARY WISH… )

ေမးတန္းလန္းနဲ႕ အၿမဲေငးေငးေနရတဲ့…
ၿမိဳ႕ေလးကေန သင္တို႕ကိုငါတမ္းတလိုက္မိပါရဲ႕……

မိတ္ေဆြတို႕…..
စာအုပ္ထူထူႀကီးေတြကို
တရွိဳက္မက္မက္ ခံုခံုမင္မင္ရွိလွတဲ့…
လူငယ္ေလးေတြဟာ
ေတာအုပ္ထူထူႀကီးေတြေပၚ
ဘာေၾကာင့္ေရာက္သြားရတာလည္း…..
ငါမေျဖဘူး သင္လည္းမေျဖဘူး
သမိုင္းကေျဖလိမ့္မယ္…..
အခ်ိန္ေတာ့လိုတာေပါ့ ။

မိတ္ေဆြတို႕ …..
ေဒါင္းပ်ိဳေတြျမဴးတဲ့ေတာမွာ
၀ဲကေတာ့ေတြကို…
ဘယ္သူေတြကပစ္ခ်သြားၾကတာလဲ
သမိုင္းကေျဖလိမ့္မယ္…
အခ်ိန္တစ္ခုေတာ့ေပးေကာင္းေပးရမွာေပါ့ ။

မိတ္ေဆြတို႕…..
မိဘေတြအိပ္ေနခ်ိန္မွာ
ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွစ္မေတြအိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ
ေမွာင္ရိပ္ကေနတိတ္တဆိတ္ႏွဳတ္ဆက္…
ေျခသံကိုဖြဖြနင္းၿပီး
သူတို႕ေတြခရီးထြက္ခဲ့ၾကဘူးတယ္…..
ေျခလွမ္းေတြတိုင္းမွာ…..
ပန္းေတြမပြင့္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ
သူတို႕နားလည္ခဲ့ၾကပါတယ္…..
ေၾကာက္လို႕ေျပးတာမဟုတ္
ေျခာက္လို႕ေျပးတာမဟုတ္
ခံယူခ်က္တစ္ခုနဲ႕
အမိေျမကို ေပးဆပ္ဖို႕အတြက္…
လူငယ္ဆိုတဲ့ လတ္ဆတ္တဲ့ဘ၀ကို
သူတို႕ပံုေအာၿပီး ေပးခဲ့လိုက္ၾကတယ္ ။

ဒီကဗ်ာဟာ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ ကဗ်ာမဟုတ္ပါဘူး…
ေနာက္ၿပီး …ဒီကဗ်ာမွာ
ေထာက္စရာဒူးကိုတပ္မထားပါဘူး…..
သူတို႕ကိုတမ္းတမိလို႕ ရိုးရိုးေလးဘဲေရးလိုက္ပါတယ္ ။

မိတ္ေဆြတို႕…..
မိုးေရစက္လက္နဲ႕
ႏူးအိေနတဲ့ ေျမနီေဆြးေတြေပၚမွာ
ကိုယ့္ခႏၶာကို ျဖစ္သလိုထုတ္ပိုးရင္း…
ပိုးမႊားမ်ိဳးစံုနဲ႕ လက္ထပ္
အဖ်ားဒဏ္ကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း
အိပ္စက္ဖူးပါရဲ႕လား…
သူတို႕အိပ္စက္ခဲ့ၾကဘူးတယ္ ။

မိတ္ေဆြတို႕…..
ျခင္ေလးတစ္ေကာင္ေတာင္ေဖါက္လို႕ရတဲ့
လူ႕အေရျပားပါးပါးေလးကို
သံခၽြန္ေတြနဲ႕ရိုက္ေဖါက္…
ဒါးဦးခၽြန္ေတြနဲ႕ထိုးဆြ…
မလိုအပ္ပဲနဲ႕ ငါးဖယ္ေတသလိုေတခဲ့ၾကတာေတြေရာ…
ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို႕ သင္တို႕ထင္ေနၾကပါသလား…..
ဒါေတြဟာတစ္ကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္ ။

ေဒါင္းပ်ိဳေတြျမဴးတဲ့ေတာမွာ…
၀ဲကေတာ့ေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခု
မရိုးရေအာင္အထပ္ထပ္ႏိွဳးခဲ့တယ္…
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ တိရိစာၧန္စိတ္ကို
ဒီကဗ်ာဟာ …ဇာတ္နာေအာင္ေရးတဲ့ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး…..
သိတဲ့သူေတြသိၾကပါလိမ့္မယ္…
သမိုင္းတစ္ေကြ႕ေကြ႕မွာ အရိုင္းဇာတ္ေတြတစ္ထုပ္ၿပီးတစ္ထုပ္
ခင္းက်င္းျပသတတ္တဲ့ ဇာတ္ဆရာဟာဘယ္သူလဲ…..
သမိုင္းကေျဖလိမ့္မယ္…အဲဒီေမးခြန္းကို…..
အခ်ိန္ေတာ့ေပးရေပမေပါ့ ။

မိတ္ေဆြတို႕…..
သံႀကိဳးေတြအထပ္ထပ္ခတ္ ေျခထိတ္ေတြနဲ႕တုတ္ေႏွာင္္
မ်က္ႏွာကိုအေမွာင္နဲ႕မိတ္ဆက္
စည္းေႏွာင္ထားတဲ့ၾကားက
ေသြးညွီနံ႕ေတြ အလိမ္းလိမ္းထေနတဲ့ၾကားက
သီခ်င္းဆိုႏိုင္ေသးတယ္ဆိုရင္…
ပံုျပင္လို႕ေကာ သင္ေတာ့ထင္ျမင္ေနဦးမွာလား…..
သူတို႕ေတြ သီခ်င္းဆိုႏိုင္ခဲ့တယ္ ။

မိတ္ေဆြတို႕…..
က်င္းႏွဳတ္ခမ္းမွာ ေမွာက္ခံုထား
မရဏဒါးနဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားကာနီးမွာ…
ဟိတ္… ေက်ာင္းသားကြ… ေက်ာင္းသား…..
ဓမၼစစ္ေက်ာင္းသားလို႕ စႀကၤာ၀ဋာတုန္ေအာင္…
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ လွဳပ္သြားႏိုင္တဲ့
ေပးဆပ္သူေတြေကာ ရွိခဲ့မယ္ဆိုတာ…
သင္သံသယရွိတုန္းလား….
သံသယေတြကို အမွန္တစ္ရားနဲ႕ပုတ္ၿပီး
ဖယ္ထုတ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ…..

ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြ…
ဒီလိုေပးဆပ္သူေတြ
တစ္ကယ္ရွိခဲ့ဘူးပါတယ္…
သူတို႕ဟာ မိုးေပၚကက်လာတဲ့
မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြေတာ့မဟုတ္ဘူး….
သင္တို႕ ငါတို႕လို
စာသင္ခန္းေတြက လာသူေတြျဖစ္တယ္
မိဘေတြရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေန တိတ္တဆိတ္ထြက္ခြာလာတဲ့
သားဆိုးဆိုးေလးေတြျဖစ္တယ္ ။

မိတ္ေဆြတို႕…..
ေခါင္းနဲ႕ကိုယ္ တစ္ျခားစီျဖစ္ေနတာေတာင္
ျပန္ရုန္းထႏိုင္ေလာက္ေအာင္သတၱိ…
ဘယ္သူေပးခဲ့သလဲ…..
သူတို႕ရဲ႕ခံယူခ်က္ေတြကို
မီးျပင္းျပင္းနဲ႕ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏိုင္ခဲ့ပါတယ္…
သူတို႕တစ္ကယ္ ျပန္ရုန္းကန္ထႏိုင္ခဲ့တယ္…

ခ်စ္လွစြာေသာမိခင္တို႕…
ခ်စ္လွစြာေသာဖခင္တို႕…..
အေမတို႕သားေတြဟာ မေသၾကပါဘူး…..
အေဖတို႕သားေတြဟာ မေသၾကပါဘူး…..
ေခတ္အဆက္ဆက္ကို ျပန္ျပန္လွဳပ္ၿပီး…
သူတို႕က… ႏိုးထေနေစၾကဦးမယ္
သူတို႕ဟာ ဘယ္ေတာ့မွမေသၾကပါဘူး…..

မခင္ခ်ိဳဦး ရဲ႕ မိနဲ႕ဖ ေမာင္ႏွစ္မတို႕…..
ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕သမီးဟာမေသပါဘူး……
သူတို႕အားလံုးဘယ္ေတာ့မွ မေသပါဘူး…..

ေဒါင္းပ်ိဳေတြျမဴးတဲ့ေတာကို
က်က္သေရေဆာင္ဦးမယ့္ ေပးဆပ္သူေတြ…
ဘယ္ေတာ့မွမေသဘူး…..
ေဟ့….. လူသတ္သမားေတြသာအထပ္ထပ္ေသမယ္…..
ေန႕တိုင္းေသေနမယ္…..
ငါတို႕ရဲ႕သူရဲေကာင္းေတြ ဘယ္ေတာ့မွမေသဘူး…..

ဒီကဗ်ာဟာ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ကဗ်ာမဟုတ္သလို
ေထာက္စရာဒူးတစ္ေခ်ာင္းမွ တပ္ထားတဲ့ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး…..
ေမးတန္းလန္းနဲ႕ ေငးေငးေနရတဲ့ၿမိဳ႕ေလးကေန
သင္တို႕ကိုသတိရလို႕ ….
ရိုးရိုးသားသား ေရးလိုက္မိပါရဲ႕။

ငါ့ေနာင္ေတာ္ေတြကေျပာတယ္….. မဆဲနဲ႕တဲ့…
ငါမဆဲေတာ့ပါဘူး….
ဒါေပမဲ့ ေနာင္ေတာ္တို႕ကိုေျပာဦးမယ္
ဆဲတာက …လူသတ္တာေလာက္ေတာ့ ေအာက္တန္းမက်ပါဘူး…..
သမိုင္းကိုသတ္တာေလာက္ေတာ့… ေအာက္တန္းမက်ပါဘူး…..
ႏိုင္ငံေရးကိုသတ္ပစ္တာေလာက္ေတာ့….. ေအာက္တန္းမက်ပါဘူး…..
ယုဇနပင္ေတြကို ဖဲႀကိဳးေတြစည္းေပးဘို႕က
ေနာင္ေတာ္တို႕တာ၀န္ပါဘဲ…..
အိမ္ျပန္လမ္းကို သဲခင္းေပးဘို႕လည္း…
ေနာင္ေတာ္တို႕ တာ၀န္ပါဘဲ…..

ေမးတန္းလန္းနဲ႕ အစ္ကိုေတြျပန္အလာကို
ေငးေငးေနရတဲ့ၿမိဳ႕ေလးဆီက …
ခ်ာတိတ္ေလးတစ္ေယာက္က
မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ထိမ္းထားရင္း….
ေဟာဒီေဖေဖၚ၀ါရိမွာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္…..

        ျမန္မာျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ…
        ကမ ၻာေျမလန္းဆန္းပါေစ…..
                                                လူသတ္၀ါဒက်ဆံုးပါေစ…..
        ငါတို႕ခ်စ္တဲ့ေျမ ငါတို႕ခ်စ္တဲ့ေရ…
                                                အဓြန္႕ရွည္ တည္တံ့ပါေစ…….

ႏွဳတ္မွာတဖြဖြ အေတာင္းခ်င္ဆံုးဆုက…..
       
                                               လူသတ္၀ါဒ က်ဆံုးပါေစ……

                                               ( လူသတ္၀ါဒ က်ဆံုးပါေစ ) 

       
               ( ေရႊလက္ရာ - ေတာ္ )


2Unlike ·  · 


ေမးတန္းလန္းနဲ႕ အျမဲေငးေငး ေနရတဲ့
ျမိဳ႕ေလးကေန သင္တို႕ကို ငါတမ္းတလိုက္မိပါရဲ႕……။

မိတ္ေဆြတို႕……………………………………
စာအုပ္ထူထူၾကီးေတြကို
တရိႈက္မက္မက္၊ ခံုခံုမင္မင္ရွိလွတဲ့
လူငယ္ေလးေတြဟာ
ေတာအုပ္ထူထူၾကီးေတြထဲကို
ဘာေၾကာင့္ေရာက္သြားရတာလဲ…..
ငါမေျဖဘူး….
သင္လည္းမေျဖနဲ႕…
သမိုင္းကေျဖလိမ့္မယ္…
အခ်ိန္ေတာ့လိုတာေပါ့။

မိတ္ေဆြတို႕….
ေဒါင္းပ်ိဳေတြ ျမဴးတဲ့ေတာမွာ
၀ဲကေတာ့ေတြကို
ဘယ္သူေတြက ပစ္ခ်သြားၾကပါသလဲ…
သမိုင္းကေျဖလိမ့္မယ္
အခ်ိန္တစ္ခုေတာ့ေပးေကာင္းေပးရမွာေပါ့။
မိတ္ေဆြတို႕…………….
မိဘေတြအိပ္ေနခ်ိန္မွာ
ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ…
ေမွာင္ရိပ္ကေန တိတ္တဆိတ္ႏႈတ္ဆက္…
ေျခသံကိုဖြဖြနင္းၿပီး ………………..
သူတို႕ေတြ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။
ေျခလွမး္ေတြတိုင္းမွာ
ပန္းေတြမပြင့္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ
သူတို႕နားလည္ခဲ့ၾကပါတယ္………………။
ေၾကာက္လုိ႕ေျပးတာမဟုတ္..
ေျခာက္လို႕ေျပးတာမဟုတ္…
ခံယူခ်က္တစ္ခုနဲ႕…
အမိေျမကိုေပးဆပ္ဖို႕ အတြက္… လူငယ္ဆိုတဲ့လတ္ဆတ္တဲ့ဘ၀ကို
သူတို႕ပံုေအာၿပီး ေပးပစ္လိုက္ၾကတယ္။
သည္ကဗ်ာဟာ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ကဗ်ာမဟုတ္ပါဘူး….
ေနာက္ၿပီး..
သည္ကဗ်ာမွာ ေထာက္စရာ ဒူးကိုတပ္မထားဘူး…
သူတို႕ကိုတမ္းတမိလိဳ႕
ရိုးရိုးေလးပဲ ငါေရးလိုက္ပါတယ္။
မိတ္ေဆြတို႕…..
မိုးေရစက္လက္နဲ႕
ႏူးအိ္ေနတဲ့…ေျမနီေစြးေတြေပၚမွာ
ကိုယ့္ခႏၵာကိုျဖစ္သလိုထုပ္ပိုးရင္း…
ပိုးမႊားမ်ိဳးစံုနဲ႕လက္ထပ္……
အဖ်ားဒဏ္ကိုၾကံၾကံ႕ခံရင္း…
အိပ္စက္ဖူးပါရဲ႕လား…..။
သူတို႕အိပ္စက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။
မိတ္ေဆြတိဳ႕…..
ျခင္ေလးတစ္ေကာင္ေတာင္ ေဖာက္လို႕ရတဲ့
လူ႕အေရျပားပါးပါးေလးကို
သံခ်ၽြန္ေတြနဲ႕ရိုက္ေဖာက္…
ဒါးဦးခ်ၽြန္ေတြနဲ႕ထိုးဆြ….
မလိုအပ္ပဲနဲ႕ ငါးဖယ္ေတသလို ေတခဲ့ၾကတာေတြေရာ
ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို႕ သင္တို႕ထင္ေနၾကပါသလား…
ဒါေတြဟာ တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္။
ေဒါင္းပ်ိဳေတြျမဴးတဲ့ေတာမွာ
၀ဲကေတာ့ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု
မရိုးရေအာင္ အထပ္ထပ္ႏိႈးခဲ့တယ္…
အိပ္ေပ်ာ္နဲ႕တဲ့ တိရိစၦာန္စိတ္ကို..။
သည္ကဗ်ာဟာ ဇာတ္နာေအာင္ေရးတဲ့ကဗ်ာမဟုတ္ပါဘူး…
သိတဲ့သူေတြသိၾကပါလိမ့္မယ္…
သမိုင္းတစ္ေကြ႕ တစ္ေကြ႕မွာ
အရိုင္းဇာတ္ေတြတစ္ထုပ္ၿပီးတစ္ထုပ္
ခင္းက်င္းျပသတတ္တဲ့ ဇာတ္ဆရာဟာဘယ္သူလဲ….
သမိုင္းကေျဖလိမ့္မယ္…အဲသည္ေမးခြန္းကို…
အခ်ိန္ေတာ့ေပးရေပမေပါ့။
မိတ္ေတြတို႕……………………
သံၾကိဳးေတြအထပ္ထပ္ခတ္
ေျခထိပ္ေတြ နဲ႕တုပ္ေႏွာင္….
မ်က္ႏွာကို အေမွာင္နဲ႕မိတ္ဆက္…
စည္းေနွာင္ထားတဲ့ၾကားက…..
ေသြးညွီန႕ံေတြအလိမ္းလိမ္း ထေနတဲ့ၾကားက…
သီခ်င္းဆိုႏိုင္ေသးတယ္ဆိုရင္…
ပံုျပင္လို႕ေကာ သင္တို႕ထင္ျမင္ေနအံုးမလား…..
သူတို႕ေတြ သီခ်င္းဆိုႏိုင္ခဲ့တယ္။

မိတ္ေဆြတို႕ ….
က်င္းနႈတ္ခမ္းမွာ ..ေမွာက္ခံုထား
မရဏဓါးနဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားခါနီးမွာ
ေဟ့….ေက်ာင္းသားကြ..ေက်ာင္းသား…
ဓမၼစစ္ေက်ာင္းသား….လို႕
စၾက၀ဠာတုန္ေအာင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ
လႈပ္သြားႏိုင္တဲ့ ေပးဆပ္သူေတြေရာ
ရွိခဲ့မယ္ဆိုတာ သင္သံသယရွိတုန္းလား….
သံသယေတြကို အမွန္တရားနဲ႕
ပုတ္ၿပီးဖယ္ထုတ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ…
သည္လို သူရဲေကာင္းေတြ
သည္လိုေပးဆပ္သူေတြ
တကယ္ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။
သူတို႕ဟာ မိုးေပၚကက်လာတဲ့
မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြေတာ့မဟုတ္ဘူး…
သင္တို႕လို
ငါတို႕လို…..
စာသင္ခန္းေတြကလာတဲ့သူေတြျဖစ္တယ္
မိဘေတြရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေန
တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာလာတဲ့…
သားဆိုးဆိုးေလးေတြျဖစ္တယ္……။

မိတ္ေဆြတို႕…………………..
ေခါင္းနဲ႕ကိုယ္တျခားစီျဖစ္ေနတာေတာင္
ျပန္ရုန္းထႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သတၱိ…
ဘယ္သူေပးခဲ့သလဲ….
သူတို႕ရဲ႕ခံယူခ်က္ေတြကို မီးျပင္းျပင္းနဲ႕
မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏိုင္ပါတယ္။
သူတို႕တကယ္ ျပန္ရုနး္ကန္ထႏိုင္ခဲ့တယ္…။
ခ်စ္လွစြာေသာ…မိခင္တို႕…
ခ်စ္လွစြာေသာ..ဖခင္တို႕….
အေမတို႕ရဲ႕သားေတြဟာ….မေသၾကပါဘူး
အေဖတို႕ရဲ႕သားေတြဟာ..မေသၾကပါဘူး
ေခတ္အဆက္ဆက္ကို
ျပန္ျပန္လႈပ္ၿပီး သူတို႕က ႏိုးထေနၾကေစအံုးမယ္။
သူတို႕ဟာဘယ္ေတာ့မွမေသၾကပါဘူး….။
မခင္ခ်ိဳဦးရဲ႕မိနဲ႕ဘ….ေမာင္ႏွမတို႕…
ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕သမီးဟာလည္းမေသပါဘူး…
သူတို႕အားလံုးဘယ္ေတာ့မွမေသပါဘူး
ေဒါင္းပ်ိဳေတြျမဴးတဲ့ေတာကို
က်က္သေရေဆာင္ဦးမယ့္ ေပးဆပ္သူေတြ…
ဘယ္ေတာ့မွ မေသဘူး..။
ေဟ့……………..
လူသတ္သမားေတြသာ
အထပ္ထပ္ေသမယ္….
ေန႕တိုင္းေသေနမယ္….
ငါတို႕ရဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြဘယ္ေတာ့မွမေသဘူး.......။
သည္ကဗ်ာဟာ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ကဗ်ာ မဟုတ္သလို….
ေထာက္စရာဒူး တစ္ေခ်ာင္းမွ တပ္ထားတဲ့ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး…။
ေမးတန္းလန္းနဲ႕ ေငးေငးေနရတဲ့ ျမိဳ႕ေလးကေန
သင္တို႕ကိုသတိရလို႕ရိုးရိုးသားသားေရးလိုက္မိပါရဲ႕…
ငါ့ေနာင္ေတာ္ေတြကေျပာတယ္..
မဆဲပါနဲ႕…တဲ့…
ငါမဆဲေတာ့ပါဘူး…
ဒါေပမယ့္ ေနာင္ေတာ္တို႕ကိုေျပာအံုးမယ္
ဆဲတာက လူသတ္တာေလာက္ေတာ့ ေအာက္တန္းမက်ပါဘူး..
ဆဲတာက သမိုင္းကိုသတ္တာေလာက္ေတာ့ ေအာက္တန္းမက်ပါဘူး…
ဆဲတာက ႏိုင္ငံေရးကို သတ္ပစ္တာေလာက္ေတာ့ ေအာက္တန္းမက်ပါဘူး…..
ယုဇနပင္ေတြကို ဖဲၾကိဳး၀ါေတြစည္းေပးဖို႕က ေနာင္ေတာ္တို႕တာ၀န္ပါပဲ…
အိမ္ျပန္လမ္းကို သဲခင္းေပးဖို႕ကလည္းေနာင္ေတာ္တို႕တာ၀န္ပါပဲ…..။
ေမးတန္းလနး္နဲ႕ အစ္ကိုေတြျပန္အလာကို ေငးေငးေနရတဲ့ျမိဳ႕ေလးဆီက
ခ်ာတိတ္ေလးတစ္ေယာက္က….မ်က္ရည္မက်ေအာင္ထိန္းရင္း…
ေဟာသည္ေဖေဖၚ၀ါရီမွာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္………………………….
ျမန္မာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ…။
ကမၻာေျမ လန္းဆန္းပါေစ….။
လူသတ္၀ါဒ က်ဆံုးပါေစ…..။
ငါတို႕ခ်စ္တဲ့ေျမ……………………….
ငါတို႕ခ်စ္တဲ့ေရ…………………..
အဓြန္႕ရွည္ရွည္ တည္တံ့ႏုိင္ပါေစ…………………………..။
ႏႈတ္မွာတဖြဖြအေတာင္းခ်င္ဆံုး ဆုက………………………………
လူသတ္၀ါဒ က်ဆံုးပါေစ…
လူသတ္၀ါဒက်ဆံုးပါေစ…
လူသတ္၀ါဒ က်ဆံုးပါေစ…
လူသတ္၀ါဒက်ဆံုးပါေစ…
လူသတ္၀ါဒ က်ဆံုးပါေစ……………။ ။


Yesterday 


ေဖေဖၚ၀ါရီဆုေတာင္း
Unlike · 
  • You, Kyaw Gyi ABSoe Lynn and Sai Seailin like this.
  • Shwelatyar Daw တခ်ိဳ႕စာလံုးေပါင္းမွားရင္သည္းခံပါ။ မိတ္ေဆြကို မိတ္ေတြ ..ျဖစ္သြားပါတယ္။ တကယ္လည္းတခါတခါေတြခ်င္ေတြမွာေပါ့ဗ်ာ။
    17 hours ago · Unlike · 1

No comments:

Post a Comment